Όμορφος εγώ δεν είμαι,
ούτε είμαι Δον Ζουάν,
μα οι γυναίκες με κυνηγάνε,
παρακλάνε και λέν’ “αμάν”.
Είμαι, του φύλλου του αντρικού,
η κρέμα κι ο αθέρας,
είμαι ο άντρας, ο άντρας ο σκληρός,
ο άντρας της ημέρας.
Τώρα, κάθε μια γυναίκα
δε θα το πολυσκευτεί
να `ρθει μαζί μου να περπατήσει,
να το γλεντήσει, να τραβηχτεί.
Είμαι των άκρων άνθρωπος
και της μαγκιάς αστέρας,
είμαι ο άντρας, ο άντρας ο σκληρός,
ο άντρας της ημέρας.
Όμορφος εγώ δεν είμαι,
ούτε είμαι και λεφτάς
κι αφού μαζί μου τα ‘χεις μπλεγμένα,
θα βρεις σ’ εμένα ό,τι ζητάς.
Είμαι αυτός που γύρισε
τα στρώματα της σφαίρας,
είμαι ο άντρας, ο άντρας ο σκληρός,
ο άντρας της ημέρας.
|
Όmorfos egó den ime,
ute ime Don Zuán,
ma i ginekes me kinigáne,
parakláne ke lén’ “amán”.
Ime, tu fíllu tu antriku,
i kréma ki o athéras,
ime o ántras, o ántras o sklirós,
o ántras tis iméras.
Tóra, káthe mia gineka
de tha to poliskefti
na `rthi mazí mu na perpatísi,
na to glentísi, na travichti.
Ime ton ákron ánthropos
ke tis magkiás astéras,
ime o ántras, o ántras o sklirós,
o ántras tis iméras.
Όmorfos egó den ime,
ute ime ke leftás
ki afu mazí mu ta ‘chis blegména,
tha vris s’ eména ó,ti zitás.
Ime aftós pu girise
ta strómata tis sferas,
ime o ántras, o ántras o sklirós,
o ántras tis iméras.
|