Τρελός απ’ το πολύ πιοτό
στο δρόμο μου παραπατώ
όλα τα σεκλέτια που ‘χω στο κεφάλι
απόψε τα ‘σβησα μες στην παραζάλη
Ο ντουνιάς με κατακρίνει
μα το πάθος μου δε σβήνει
Στο δρόμο τώρα που θα μπω
ποτέ δε θα βρω τελειωμό
Στ’ άσωτα ξενύχτια φθείρω το κορμί μου
μια και προδόθηκα μες στην ζωή μου
Ο ντουνιάς με κατακρίνει
μα το πάθος μου δε σβήνει
Στην σούρα μου χαμογελώ
και μοναχός παραμιλώ
ήπια να ξεχάσω το κατάντημά μου
όλα τα ντέρτια μου που ‘χω στην καρδιά μου
Ο ντουνιάς με κατακρίνει
μα το πάθος μου δε σβήνει
|
Trelós ap’ to polí piotó
sto drómo mu parapató
óla ta seklétia pu ‘cho sto kefáli
apópse ta ‘svisa mes stin parazáli
O ntuniás me katakríni
ma to páthos mu de svíni
Sto drómo tóra pu tha bo
poté de tha vro teliomó
St’ ásota kseníchtia fthiro to kormí mu
mia ke prodóthika mes stin zoí mu
O ntuniás me katakríni
ma to páthos mu de svíni
Stin sura mu chamogeló
ke monachós paramiló
ípia na ksecháso to katántimá mu
óla ta ntértia mu pu ‘cho stin kardiá mu
O ntuniás me katakríni
ma to páthos mu de svíni
|