Πονά η φτωχή μου καρδιά,
μι’ αγάπη χαμένη ζητά,
οι βραδιές μαγικές, μου θυμίζουν το χθες
κι αναμνήσεις με ζώνουν, πολλές.
Κι απ’ τον πόνο μου κλαίω,
της καρδιάς τραγούδι λέω,
της καρδιάς τραγούδι λέω,
απ’ τον πόνο μου κλαίω.
Πονά η φτωχή μου καρδιά
και σκέψη με δέρνει βαριά
και ζητώ λησμονιά, μα δε βρίσκω καμιά,
να πονέσει για μένα, καρδιά.
Κι απ’ τον πόνο μου κλαίω,
της καρδιάς τραγούδι λέω,
της καρδιάς τραγούδι λέω,
απ’ τον πόνο μου κλαίω.
|
Poná i ftochí mu kardiá,
mi’ agápi chaméni zitá,
i vradiés magikés, mu thimízun to chthes
ki anamnísis me zónun, pollés.
Ki ap’ ton póno mu kleo,
tis kardiás tragudi léo,
tis kardiás tragudi léo,
ap’ ton póno mu kleo.
Poná i ftochí mu kardiá
ke sképsi me dérni variá
ke zitó lismoniá, ma de vrísko kamiá,
na ponési gia ména, kardiá.
Ki ap’ ton póno mu kleo,
tis kardiás tragudi léo,
tis kardiás tragudi léo,
ap’ ton póno mu kleo.
|