Κοιμόμουν κι ονειρεύτηκα
πως ήμουν σε παλάτι,
μα ξύπνησα και βρέθηκα
σ’ ένα παλιό κρεβάτι,
μα ξύπνησα και βρέθηκα
σ’ ένα παλιό κρεβάτι.
Όνειρο, όνειρο ήταν κι έσβησε,
όπως τ’ ά- όπως τ’ αστρα σβήνουν,
που την ημέρα χάνονται
και φως τη νύχτα δίνουν,
που την ημέρα χάνονται
και φως τη νύχτα δίνουν.
Στη σάπια την καλύβα μου
που στάζει όταν βρέχει,
η σκέψη κι η ελπίδα μου
σε παλατάκι τρέχει,
η σκέψη κι η ελπίδα μου
σε παλατάκι τρέχει.
Όνειρο, όνειρο ήταν κι έσβησε,
όπως τ’ ά- όπως τ’ αστρα σβήνουν,
που την ημέρα χάνονται
και φως τη νύχτα δίνουν,
που την ημέρα χάνονται
και φως τη νύχτα δίνουν.
Ωραίο ήταν τ’ όνειρο
και χάρηκ’ η καρδιά μου,
μα ξύπνησα κι αντίκρυσα
τη μαύρη μοναξιά μου,
μα ξύπνησα κι αντίκρυσα
τη μαύρη μοναξιά μου.
Όνειρο, όνειρο ήταν κι έσβησε,
όπως τ’ ά- όπως τ’ αστρα σβήνουν,
που την ημέρα χάνονται
και φως τη νύχτα δίνουν,
που την ημέρα χάνονται
και φως τη νύχτα δίνουν.
|
Kimómun ki onireftika
pos ímun se paláti,
ma ksípnisa ke vréthika
s’ éna palió kreváti,
ma ksípnisa ke vréthika
s’ éna palió kreváti.
Όniro, óniro ítan ki ésvise,
ópos t’ á- ópos t’ astra svínun,
pu tin iméra chánonte
ke fos ti níchta dínun,
pu tin iméra chánonte
ke fos ti níchta dínun.
Sti sápia tin kalíva mu
pu stázi ótan vréchi,
i sképsi ki i elpída mu
se palatáki tréchi,
i sképsi ki i elpída mu
se palatáki tréchi.
Όniro, óniro ítan ki ésvise,
ópos t’ á- ópos t’ astra svínun,
pu tin iméra chánonte
ke fos ti níchta dínun,
pu tin iméra chánonte
ke fos ti níchta dínun.
Oreo ítan t’ óniro
ke chárik’ i kardiá mu,
ma ksípnisa ki antíkrisa
ti mavri monaksiá mu,
ma ksípnisa ki antíkrisa
ti mavri monaksiá mu.
Όniro, óniro ítan ki ésvise,
ópos t’ á- ópos t’ astra svínun,
pu tin iméra chánonte
ke fos ti níchta dínun,
pu tin iméra chánonte
ke fos ti níchta dínun.
|