Όταν ακούω νύχτα τη βροχή
Δεν κλείνουν με τίποτα τα μάτια
Θυμάμαι όταν έφευγες εσύ
Και γίνονται τα στήθια μου κομμάτια
Έκλαιγε μαζί μου κι ο Θεός
Τη νύχτα που με άφηνες γλυκιά μου
Και ένιωθα στα στήθια μου κενό
Κλαίγαμε παρέα στο στενό
Ο Βροχή ο βοριάς μες τη νύχτα
Κι η καρδιά μου
Όταν ακούω νύχτα τη βροχή
Πονάω σαν αγρίμι λαβωμένο
Θυμάμαι τη γλυκιά σου τη μορφή
Να χάνεται στη νύχτα και πεθαίνω
|
Όtan akuo níchta ti vrochí
Den klinun me típota ta mátia
Thimáme ótan éfevges esí
Ke ginonte ta stíthia mu kommátia
Έklege mazí mu ki o Theós
Ti níchta pu me áfines glikiá mu
Ke éniotha sta stíthia mu kenó
Klegame paréa sto stenó
O Orochí o voriás mes ti níchta
Ki i kardiá mu
Όtan akuo níchta ti vrochí
Ponáo san agrími lavoméno
Thimáme ti glikiá su ti morfí
Na chánete sti níchta ke petheno
|