Εγώ δεν εζήτησα πλούτη,
μόνο αγάπη αληθινή,
γιατί, στη ζωή μας ετούτη
είμαστε προσωρινοί
Πιο καλά θα περνώ
όταν μ’ αγαπάς και σ’ αγαπώ.
Δε θα βάλω εγώ μαράζι
και για πλούτη δε με νοιάζει,
μόνο εσένα θέλω να `χω εγώ,
η καρδιά μου δεν αλλάζει,
ούτε η φτώχεια με τρομάζει,
όταν μ’ αγαπάς και σ’ αγαπώ.
Καλύτερα μέσα στη φτώχεια
που `ναι ήσυχη η ζωή,
αρκεί να υπάρχει συμπόνια,
κι απ’ τους δυο, αληθινή.
Πιο καλά θα περνώ
όταν μ’ αγαπάς και σ’ αγαπώ.
Δε θα βάλω εγώ μαράζι
και για πλούτη δε με νοιάζει,
μόνο εσένα θέλω να `χω εγώ,
η καρδιά μου δεν αλλάζει,
ούτε η φτώχει με τρομάζει,
όταν μ’ αγαπάς και σ’ αγαπώ.
|
Egó den ezítisa pluti,
móno agápi alithiní,
giatí, sti zoí mas etuti
imaste prosorini
Pio kalá tha pernó
ótan m’ agapás ke s’ agapó.
De tha válo egó marázi
ke gia pluti de me niázi,
móno eséna thélo na `cho egó,
i kardiá mu den allázi,
ute i ftóchia me tromázi,
ótan m’ agapás ke s’ agapó.
Kalítera mésa sti ftóchia
pu `ne ísichi i zoí,
arki na ipárchi sibónia,
ki ap’ tus dio, alithiní.
Pio kalá tha pernó
ótan m’ agapás ke s’ agapó.
De tha válo egó marázi
ke gia pluti de me niázi,
móno eséna thélo na `cho egó,
i kardiá mu den allázi,
ute i ftóchi me tromázi,
ótan m’ agapás ke s’ agapó.
|