Σε μια κλωστή έχεις κρεμάσει τη ζωή μου
κι ο γκρεμός του χωρισμού είναι βαθύς
Κι όσο αργείς και δε γυρνάς στην αγκαλιά μου
αμφιβάλλω στη ζωή αν θα με βρεις
Σαν φτερό στον άνεμο πέταξες και χάθηκες
κι έγινε το γέλιο μου πίκρα και καημός
Ποιος μας ζηλοφθόνησε, ποια οργή μας χτύπησε
κι έγινε η αγάπη μας στάχτη και καπνός
Όσο λείπεις η ζωή μου λιγοστεύει
ή εσένα ή τον θάνατο γυρεύει.
Η μοναξιά με μαραζώνει λίγο λίγο
μα δεν ξέρω που να βρίσκεσαι που ζεις
Κι όσο αργείς και δε γυρνάς στην αγκαλιά μου
αμφιβάλλω στη ζωή αν θα με βρεις
Σαν φτερό στον άνεμο πέταξες και χάθηκες
κι έγινε το γέλιο μου πίκρα και καημός
Ποιος μας ζηλοφθόνησε, ποια οργή μας χτύπησε
κι έγινε η αγάπη μας στάχτη και καπνός
Όσο λείπεις η ζωή μου λιγοστεύει
ή εσένα ή τον θάνατο γυρεύει.
|
Se mia klostí échis kremási ti zoí mu
ki o gkremós tu chorismu ine vathís
Ki óso argis ke de girnás stin agkaliá mu
amfivállo sti zoí an tha me vris
San fteró ston ánemo pétakses ke cháthikes
ki égine to gélio mu píkra ke kaimós
Pios mas zilofthónise, pia orgí mas chtípise
ki égine i agápi mas stáchti ke kapnós
Όso lipis i zoí mu ligostevi
í eséna í ton thánato girevi.
I monaksiá me marazóni lígo lígo
ma den kséro pu na vrískese pu zis
Ki óso argis ke de girnás stin agkaliá mu
amfivállo sti zoí an tha me vris
San fteró ston ánemo pétakses ke cháthikes
ki égine to gélio mu píkra ke kaimós
Pios mas zilofthónise, pia orgí mas chtípise
ki égine i agápi mas stáchti ke kapnós
Όso lipis i zoí mu ligostevi
í eséna í ton thánato girevi.
|