Για ένα όνειρο χαμένο ξέρω πως πονώ
για ένα όνειρο χαμένο ξέρω πως πονώ
κι αν με κάνει αυτό και κλαίω, εγώ τ’ αγαπώ
κι αν με κάνει αυτό και κλαίω, εγώ τ’ αγαπώ.
Στα βουνά δεν πάν’ οι πόνοι
κι οι καημοί στις λαγκαδιές
για τα μάτια είναι το δάκρυ
για τον πόνο οι καρδιές.
Δεν παραπονιέμαι, όχι, που μου έφυγες
δεν παραπονιέμαι, όχι, που μου έφυγες
η ζωή έχει και λύπες, έχει και χαρές
η ζωή έχει και λύπες, έχει και χαρές
Στα βουνά δεν πάν’ οι πόνοι
κι οι καημοί στις λαγκαδιές
για τα μάτια είναι το δάκρυ
για τον πόνο οι καρδιές.
|
Gia éna óniro chaméno kséro pos ponó
gia éna óniro chaméno kséro pos ponó
ki an me káni aftó ke kleo, egó t’ agapó
ki an me káni aftó ke kleo, egó t’ agapó.
Sta vuná den pán’ i póni
ki i kaimi stis lagkadiés
gia ta mátia ine to dákri
gia ton póno i kardiés.
Den paraponiéme, óchi, pu mu éfiges
den paraponiéme, óchi, pu mu éfiges
i zoí échi ke lípes, échi ke charés
i zoí échi ke lípes, échi ke charés
Sta vuná den pán’ i póni
ki i kaimi stis lagkadiés
gia ta mátia ine to dákri
gia ton póno i kardiés.
|