Της ζωής μου τελείωσε το πανηγύρι
σαν μου είπανε ψυχρά τα δυο σου χείλη
η καρδιά σου πως για άλλονε κτυπά.
Ήτανε γραμμένο, στο δικό μου πεπρωμένο.
Μάνα αααχ… Μάνα αααχ…
πού `σαι να `ρθεις να με σώσεις
και κουράγιο να μου δώσεις
για να αντέξω αυτόν τον μαύρο χωρισμό
που μου παίρνουν την χαρά μου
την ζωή τον έρωτα μου
και μ’ αφήνουνε νεκρό…
Αν θ’ αντέξει από τον πόνο η καρδιά μου
θα σε πάντοτε αγάπη μου δικιά μου
Στη ζωής τα όνειρά μου τα φτωχά.
Δε θα σε μισήσω ούτε θα σε λησμονήσω.
Μάνα αααχ… Μάνα αααχ…
πού `σαι να `ρθεις να με σώσεις
και κουράγιο να μου δώσεις
για να αντέξω αυτόν τον μαύρο χωρισμό
που μου παίρνουν την χαρά μου
την ζωή τον έρωτα μου
και μ’ αφήνουνε νεκρό…
Μάνα αααχ… Μάνα αααχ…
πού `σαι να `ρθεις να με σώσεις
και κουράγιο να μου δώσεις
για να αντέξω αυτόν τον μαύρο χωρισμό
που μου παίρνουν την χαρά μου
την ζωή τον έρωτα μου
και μ’ αφήνουνε νεκρό…
|
Tis zoís mu teliose to panigiri
san mu ipane psichrá ta dio su chili
i kardiá su pos gia állone ktipá.
Ήtane gramméno, sto dikó mu peproméno.
Mána aaach… Mána aaach…
pu `se na `rthis na me sósis
ke kurágio na mu dósis
gia na antékso aftón ton mavro chorismó
pu mu pernun tin chará mu
tin zoí ton érota mu
ke m’ afínune nekró…
An th’ antéksi apó ton póno i kardiá mu
tha se pántote agápi mu dikiá mu
Sti zoís ta ónirá mu ta ftochá.
De tha se misíso ute tha se lismoníso.
Mána aaach… Mána aaach…
pu `se na `rthis na me sósis
ke kurágio na mu dósis
gia na antékso aftón ton mavro chorismó
pu mu pernun tin chará mu
tin zoí ton érota mu
ke m’ afínune nekró…
Mána aaach… Mána aaach…
pu `se na `rthis na me sósis
ke kurágio na mu dósis
gia na antékso aftón ton mavro chorismó
pu mu pernun tin chará mu
tin zoí ton érota mu
ke m’ afínune nekró…
|