Πιο πέρα απ’ τον ωκεανό,
μανούλα μου, θα φύγω,
σφυρίζει το βαπόρι μας
και ξεκινάει σε λίγο.
Στο καλό, παιδί μου,
και με την ευχή μου,
μην αργήσεις να γυρίσεις,
γιε μου, μη με λησμονήσεις,
μην αργήσεις να γυρίσεις,
γιε μου, μη με λησμονήσεις.
Υπομονή, μανούλα μου,
και να μην κλαις για μένα
κι αν οι λεβέντες, μάνα μου,
φεύγουνε για τα ξένα.
Στο καλό, παιδί μου,
και με την ευχή μου,
μην αργήσεις να γυρίσεις,
γιε μου, μη με λησμονήσεις.
Κάνε κουράγιο, μάνα μου,
και σφίξε την καρδιά σου
γιατί έχουν την ανάγκη σου
και τ’ άλλα τα παιδιά σου.
Στο καλό, παιδί μου,
και με την ευχή μου,
μην αργήσεις να γυρίσεις,
γιε μου, μη με λησμονήσεις.
|
Pio péra ap’ ton okeanó,
manula mu, tha fígo,
sfirízi to vapóri mas
ke ksekinái se lígo.
Sto kaló, pedí mu,
ke me tin efchí mu,
min argísis na girísis,
gie mu, mi me lismonísis,
min argísis na girísis,
gie mu, mi me lismonísis.
Ipomoní, manula mu,
ke na min kles gia ména
ki an i levéntes, mána mu,
fevgune gia ta kséna.
Sto kaló, pedí mu,
ke me tin efchí mu,
min argísis na girísis,
gie mu, mi me lismonísis.
Káne kurágio, mána mu,
ke sfíkse tin kardiá su
giatí échun tin anágki su
ke t’ álla ta pediá su.
Sto kaló, pedí mu,
ke me tin efchí mu,
min argísis na girísis,
gie mu, mi me lismonísis.
|