Απόψε, πάλι, γλυκά, θα τραγουδήσω
παραπονιάρικο σκοπό,
είναι για ‘μένανε το υστερνό τραγούδι,
δεν τον αντέχω πια αυτόν το χωρισμό,
είναι για ‘μένανε το υστερνό τραγούδι,
δεν τον αντέχω πια αυτόν το χωρισμό.
Ήρθα κι απόψε να σ’ αποχαιρετίσω,
γλυκιά μου αγάπη, έχε γεια
κι αν θέλεις, δώσε μου το υστερνό φιλί σου
κι ας ξεψυχήσω στη θερμή σου αγκαλιά,
κι αν θέλεις, δώσε μου το υστερνό φιλί σου
κι ας ξεψυχήσω στη θερμή σου αγκαλιά.
Καρδιά θλιμμένη, χιλιοτραγουδισμένη,
κάνε κουράγιο να στο ειπώ,
θα σταματήσουνε, μια μέρα, οι παλμοί σου
και θα γλιτώσεις απ’ τον πόνο τον πικρό.
|
Apópse, páli, gliká, tha tragudíso
paraponiáriko skopó,
ine gia ‘ménane to isternó tragudi,
den ton antécho pia aftón to chorismó,
ine gia ‘ménane to isternó tragudi,
den ton antécho pia aftón to chorismó.
Ήrtha ki apópse na s’ apocheretíso,
glikiá mu agápi, éche gia
ki an thélis, dóse mu to isternó filí su
ki as ksepsichíso sti thermí su agkaliá,
ki an thélis, dóse mu to isternó filí su
ki as ksepsichíso sti thermí su agkaliá.
Kardiá thlimméni, chiliotragudisméni,
káne kurágio na sto ipó,
tha stamatísune, mia méra, i palmi su
ke tha glitósis ap’ ton póno ton pikró.
|