Για φέρτε την γυναίκα μου
για φέρτε τα παιδιά μου
για τελευταία πια φορά
μέσα στην αγκαλιά μου
Εγώ θα φύγω
θα σας αφήσω χρόνια
δε θα λαλήσουνε
για μένα πια τ’ αηδόνια
Φέρτε και το μπουζούκι μου
τ’ ασημοκεντημένο
ένα τραγούδι να σας πω
απόψε που πεθαίνω
Ένα τραγούδι
τραγούδι που να κλαίει
μόνο για βάσανα
για βάσανα να λέει
Πέστε και στην μανούλα μου
που τόσο έχω πικράνει
να πάει στ’ άλλα της παιδιά
εμένα πια με χάνει
Εγώ θα φύγω
θα σας αφήσω χρόνια
δε θα λαλήσουνε
για μένα πια τ’ αηδόνια
|
Gia férte tin gineka mu
gia férte ta pediá mu
gia teleftea pia forá
mésa stin agkaliá mu
Egó tha fígo
tha sas afíso chrónia
de tha lalísune
gia ména pia t’ aidónia
Férte ke to buzuki mu
t’ asimokentiméno
éna tragudi na sas po
apópse pu petheno
Έna tragudi
tragudi pu na klei
móno gia vásana
gia vásana na léi
Péste ke stin manula mu
pu tóso écho pikráni
na pái st’ álla tis pediá
eména pia me cháni
Egó tha fígo
tha sas afíso chrónia
de tha lalísune
gia ména pia t’ aidónia
|