Αν κουραστείς απ’ τα μεγάλα φώτα
κι όταν θα δεις πως έχεις γελαστεί,
τότε να ‘ρθείς και θα ‘μαστε σαν πρώτα,
θα σε δεχτώ σαν άσωτο παιδί.
Δε σου κρατάω καμιά κακία,
άλλον φιλάς, μα το κακό δεν είν’ αυτό,
η πιο μεγάλη τυραννία
είναι που ακό- είναι που ακόμα σ’ αγαπώ.
Αν κουραστείς και ψάχνεις κάποιο χέρι
και αν ξεχνάς οδό και αριθμό,
άσ’ την καρδιά σ’ εμένα να σε φέρει,
θα βρει αυτή προσανατολισμό.
Δε σου κρατάω καμιά κακία,
άλλον φιλάς, μα το κακό δεν είν’ αυτό,
η πιο μεγάλη τυραννία
είναι που ακό- είναι που ακόμα σ’ αγαπώ.
|
An kurastis ap’ ta megála fóta
ki ótan tha dis pos échis gelasti,
tóte na ‘rthis ke tha ‘maste san próta,
tha se dechtó san ásoto pedí.
De su kratáo kamiá kakía,
állon filás, ma to kakó den in’ aftó,
i pio megáli tirannía
ine pu akó- ine pu akóma s’ agapó.
An kurastis ke psáchnis kápio chéri
ke an ksechnás odó ke arithmó,
ás’ tin kardiá s’ eména na se féri,
tha vri aftí prosanatolismó.
De su kratáo kamiá kakía,
állon filás, ma to kakó den in’ aftó,
i pio megáli tirannía
ine pu akó- ine pu akóma s’ agapó.
|