Τι έχει αυτός ο άνθρωπος
και βαριαναστενάζει
και τους διαβάτες που περνούν
με λύπη τους κοιτάζει
Μήπως αγάπη έχασε
και τον πληγώνει ο πόνος
και μαραζώνει έρημος
που έχει μείνει μόνος
Απάνω στο τραπέζι του
θλιμμένος έχει γύρει
και τα θολά του δάκρυα
κυλούνε στο ποτήρι
Μήπως στα πλούτη έζησε
και τώρα τα `χει χάσει
απ’ τα επάνω άρχισε
στα κάτω έχει φτάσει
Τι έχει αυτός ο άνθρωπος
που ώρες τώρα πίνει
και ο μεγάλος πόνος του
με το πιοτό δε σβήνει
Απ’ τις πολλές φουρτούνες του
το έχασε το θάρρος
ότι στον κόσμο έχασε
το έχει πάρει ο χάρος
|
Ti échi aftós o ánthropos
ke varianastenázi
ke tus diavátes pu pernun
me lípi tus kitázi
Mípos agápi échase
ke ton pligóni o pónos
ke marazóni érimos
pu échi mini mónos
Apáno sto trapézi tu
thlimménos échi giri
ke ta tholá tu dákria
kilune sto potíri
Mípos sta pluti ézise
ke tóra ta `chi chási
ap’ ta epáno árchise
sta káto échi ftási
Ti échi aftós o ánthropos
pu óres tóra píni
ke o megálos pónos tu
me to piotó de svíni
Ap’ tis pollés furtunes tu
to échase to thárros
óti ston kósmo échase
to échi pári o cháros
|