|
Με το πείσμα τι κερδίζεις
μονό να με βασανίζεις
αφού ξέρεις σε λατρεύω
και πως αγαπώ
αχ πώς να στο πω
Τι ζωή είναι αυτή που κάνω
μάνα μου γλυκιά
θα πεθάνω μακριά σου
δεν αντέχω πια
Κάθε ώρα και λιγάκι
με ποτίζεις το φαρμάκι
για χατίρι σου το πίνω
άπονη καρδιά
δεν αντέχω πια
Τι ζωή είναι αυτή που κάνω
μάνα μου γλυκιά
θα πεθάνω μακριά σου
δεν αντέχω πια
Με τα δάκρυα στα ματιά
στα δικά σου σκαλοπάτια
κάθε βραδύ ξενυχτάω
μέχρι την αυγή
άπονη ψυχή
Τι ζωή είναι αυτή που κάνω
μάνα μου γλυκιά
θα πεθάνω μακριά σου
δεν αντέχω πια
|
Me to pisma ti kerdízis
monó na me vasanízis
afu kséris se latrevo
ke pos agapó
ach pós na sto po
Ti zoí ine aftí pu káno
mána mu glikiá
tha petháno makriá su
den antécho pia
Káthe óra ke ligáki
me potízis to farmáki
gia chatíri su to píno
áponi kardiá
den antécho pia
Ti zoí ine aftí pu káno
mána mu glikiá
tha petháno makriá su
den antécho pia
Me ta dákria sta matiá
sta diká su skalopátia
káthe vradí ksenichtáo
méchri tin avgí
áponi psichí
Ti zoí ine aftí pu káno
mána mu glikiá
tha petháno makriá su
den antécho pia
|
