Έχω ένα γράμμα φυλαγμένο στο παλτό μου,
στη μέσα τσέπη διπλωμένο, καθαρό,
δεν ξέρω αν γράφτηκε στον ξύπνιο ή στ’ όνειρό μου
γράμμα γραμμένο σ’ ένα αυτόχειρα νεκρό.
Γράφει πως τέλειωσες μεγάλε κι είναι κρίμα
είν’ η αρρώστια που τρελαίνει σαν χτυπά,
δεν προλαβαίνεις ούτε καν να πάει το σήμα
να σε γλιτώσουν με τα βαρβιτουρικά.
Όμως μη νοιάζεσαι γι’ αυτό, κορίτσι πράμα,
όπως δε θα `πρεπε κανείς ν’ ανησυχεί,
για ένα χαίρομαι, ότι αυτό το γράμμα,
δεν είν’ εκείνο που μου έγραψες εσύ.
Όμως μη νοιάζεσαι, δεν είναι από εκείνα
τα γραμματάκια με τα λόγια της στιγμής,
ούτε κι αυτό το τελευταίο πριν ένα μήνα
ήσουνα πάντοτε υπέρ της λογικής.
Με αποστολέα παραλήπτη τον εαυτό μου
αυτό το γράμμα το διαβάζω μόνο εγώ,
το `χω κρυμμένο τώρα μέσα στο παλτό μου
μην το διαβάσουν και με πάρουν για τρελό.
Όμως μη νοιάζεσαι γι’ αυτό, κορίτσι πράμα,
όπως δε θα `πρεπε κανείς ν’ ανησυχεί,
για ένα χαίρομαι, ότι αυτό το γράμμα,
δεν είν’ εκείνο που μου έγραψες εσύ.
|
Έcho éna grámma filagméno sto paltó mu,
sti mésa tsépi diploméno, katharó,
den kséro an gráftike ston ksípnio í st’ óniró mu
grámma gramméno s’ éna aftóchira nekró.
Gráfi pos télioses megále ki ine kríma
in’ i arróstia pu treleni san chtipá,
den prolavenis ute kan na pái to síma
na se glitósun me ta varvituriká.
Όmos mi niázese gi’ aftó, korítsi práma,
ópos de tha `prepe kanis n’ anisichi,
gia éna cherome, óti aftó to grámma,
den in’ ekino pu mu égrapses esí.
Όmos mi niázese, den ine apó ekina
ta grammatákia me ta lógia tis stigmís,
ute ki aftó to telefteo prin éna mína
ísuna pántote ipér tis logikís.
Me apostoléa paralípti ton eaftó mu
aftó to grámma to diavázo móno egó,
to `cho krimméno tóra mésa sto paltó mu
min to diavásun ke me párun gia treló.
Όmos mi niázese gi’ aftó, korítsi práma,
ópos de tha `prepe kanis n’ anisichi,
gia éna cherome, óti aftó to grámma,
den in’ ekino pu mu égrapses esí.
|