Χωρίς βροχή δεν λιώνουνε τα χιόνια,
χωρίς νερό δεν ζούνε τα πουλιά
κι εγώ διψώ, αγάπη μου, για σένα,
να με γεμίζεις χάδια και φιλιά.
Άσε με στην αγκαλιά σου,
να πνιγώ μες στα φιλιά σου
και μη με παιδεύεις άλλο πια,
σε ζητάει η καρδιά μου,
είσαι μες στα όνειρά μου,
ας γίνει να ‘σαι και στ’ αλήθεια, μια βραδιά.
Χωρίς ζωή δε φαίνονται τα νιάτα,
χωρίς πρωί πια, τίποτα δεν ζει,
κι εγώ, αγάπη μου, χωρίς εσένα
δεν ζω όταν δεν είμαστε μαζί.
Άσε με στην αγκαλιά σου,
να πνιγώ μες στα φιλιά σου
και μη με παιδεύεις άλλο πια,
σε ζητάει η καρδιά μου,
είσαι μες στα όνειρά μου,
ας γίνει να ‘σαι και στ’ αλήθεια, μια βραδιά.
|
Chorís vrochí den liónune ta chiónia,
chorís neró den zune ta puliá
ki egó dipsó, agápi mu, gia séna,
na me gemízis chádia ke filiá.
Άse me stin agkaliá su,
na pnigó mes sta filiá su
ke mi me pedevis állo pia,
se zitái i kardiá mu,
ise mes sta ónirá mu,
as gini na ‘se ke st’ alíthia, mia vradiá.
Chorís zoí de fenonte ta niáta,
chorís pri pia, típota den zi,
ki egó, agápi mu, chorís eséna
den zo ótan den imaste mazí.
Άse me stin agkaliá su,
na pnigó mes sta filiá su
ke mi me pedevis állo pia,
se zitái i kardiá mu,
ise mes sta ónirá mu,
as gini na ‘se ke st’ alíthia, mia vradiá.
|