Σκοτεινή, θλιμμένη και μαύρη βραδιά
έγινε η χρυσή μου καρδιά,
σαν μου είπες σε παίρνουν μακριά
του βοριά τα πικρά φτερά.
Στης γης, όταν φύγεις, στην άλλη την άκρη
τον κόσμο θα πνίξει το μαύρο μου δάκρυ.
Στα δυο σου τα χείλη το βλέπω γραμμένο
το μαύρο μου τέλος και το πεπρωμένο.
Σκοτεινή, θλιμμένη και μαύρη βραδιά
έγινε η χρυσή μου καρδιά,
σαν μου είπες σε παίρνουν μακριά
του βοριά τα πικρά φτερά.
Τις μπόρες ποτέ δε φοβόμουν κοντά σου
γιατί είχα λιμάνι μου την αγκαλιά σου.
Μα τώρα στα χείλη σου βλέπω γραμμένο
το μαύρο μου τέλος και το πεπρωμένο.
Σκοτεινή, θλιμμένη και μαύρη βραδιά
έγινε η χρυσή μου καρδιά,
σαν μου είπες σε παίρνουν μακριά
του βοριά τα πικρά φτερά.
|
Skotiní, thlimméni ke mavri vradiá
égine i chrisí mu kardiá,
san mu ipes se pernun makriá
tu voriá ta pikrá fterá.
Stis gis, ótan fígis, stin álli tin ákri
ton kósmo tha pníksi to mavro mu dákri.
Sta dio su ta chili to vlépo gramméno
to mavro mu télos ke to peproméno.
Skotiní, thlimméni ke mavri vradiá
égine i chrisí mu kardiá,
san mu ipes se pernun makriá
tu voriá ta pikrá fterá.
Tis bóres poté de fovómun kontá su
giatí icha limáni mu tin agkaliá su.
Ma tóra sta chili su vlépo gramméno
to mavro mu télos ke to peproméno.
Skotiní, thlimméni ke mavri vradiá
égine i chrisí mu kardiá,
san mu ipes se pernun makriá
tu voriá ta pikrá fterá.
|