Το περίστροφο άδειο
Στον καιρό σκονισμένο
Δίχως σφαίρες και ‘γώ
Ξεχασμένος εδώ
Χρόνια σε περιμένω
Κλειδωμένο το δάκρυ
Σ’ ένα βλέμμα που μοιάζει ταινία
Σ’ αγαπώ σαν φωτιά μην το πεις
Σ’ αγαπώ σαν φωτιά μην το πεις
Μην το πεις πουθενά θα καείς
Κι όταν έρχεται η νύχτα
Μια βροχή βλαστημά με μανία
Σαν ριπή μες τον πόνο σαν κραυγή
Σαν κραυγή στην ανία
Σ’ αγαπώ σα φωτιά μην το πεις
Μην το πεις πουθενά θα καείς
Το ξημέρωμα κόκκινο
Μια καρδιά μες το αίμα
Το περίστροφο άθικτο στον χρόνο γερνά
Δίχως στόχο κανένα
|
To perístrofo ádio
Ston keró skonisméno
Díchos sferes ke ‘gó
Ksechasménos edó
Chrónia se periméno
Klidoméno to dákri
S’ éna vlémma pu miázi tenía
S’ agapó san fotiá min to pis
S’ agapó san fotiá min to pis
Min to pis puthená tha kais
Ki ótan érchete i níchta
Mia vrochí vlastimá me manía
San ripí mes ton póno san kravgí
San kravgí stin anía
S’ agapó sa fotiá min to pis
Min to pis puthená tha kais
To ksiméroma kókkino
Mia kardiá mes to ema
To perístrofo áthikto ston chróno gerná
Díchos stócho kanéna
|