Στα σύννεφα και στο σκοτάδι
ψάχνω να βρω κρυφό σημάδι
κι ίσως με δάκρυα το πείσω
για να σε φέρει πάλι πίσω.
Αχ, να σε φέρει πάλι πίσω!
Στο μαγικό του τον καθρέφτη,
στη θάλασσα βράδυ που πέφτει,
ζητώ απ’ το ίδιο το φεγγάρι
να ’ρθεις ξανά εδώ, μακάρι.
Να ’ρθεις ξανά εδώ, μακάρι!
Στο κίτρινο, γλυκό του χρώμα
πως σ’ αγαπώ του λέω ακόμα
κι ίσως με δάκρυα το πείσω
για να σε φέρει πάλι πίσω.
Αχ, να σε φέρει πάλι πίσω
|
Sta sínnefa ke sto skotádi
psáchno na vro krifó simádi
ki ísos me dákria to piso
gia na se féri páli píso.
Ach, na se féri páli píso!
Sto magikó tu ton kathréfti,
sti thálassa vrádi pu péfti,
zitó ap’ to ídio to fengári
na ’rthis ksaná edó, makári.
Na ’rthis ksaná edó, makári!
Sto kítrino, glikó tu chróma
pos s’ agapó tu léo akóma
ki ísos me dákria to piso
gia na se féri páli píso.
Ach, na se féri páli píso
|