Το τρένο που περνάει κάθε βράδυ
μαζί του παίρνει όπου πάει τα όνειρά μου
και μένω μοναχή μες στο σκοτάδι
και περιμένω να ξαναρθεί
Πάντα κι η ζωή μας μ’ ένα τρένο μοιάζει
που σε πολιτείες μαγικές μας βγάζει
κι όπως ο καπνός τον ουρανό σκεπάζει
έτσι τα όνειρα που σβήνουνε και πάνε
φεύγουν και χάνονται και γίνονται καπνοί
Το τρένο των ονείρων περιμένω
που θα μου φέρει την χαμένη μου ελπίδα
σαν ήλιος στη ζωή και σαν αχτίδα
τον έρωτά μου που `χει χαθεί
Πάντα κι η ζωή μας μ’ ένα τρένο μοιάζει
που σε πολιτείες μαγικές μας βγάζει
κι όπως ο καπνός τον ουρανό σκεπάζει
έτσι τα όνειρα που σβήνουνε και πάνε
φεύγουν και χάνονται και γίνονται καπνοί
|
To tréno pu pernái káthe vrádi
mazí tu perni ópu pái ta ónirá mu
ke méno monachí mes sto skotádi
ke periméno na ksanarthi
Pánta ki i zoí mas m’ éna tréno miázi
pu se polities magikés mas vgázi
ki ópos o kapnós ton uranó skepázi
étsi ta ónira pu svínune ke páne
fevgun ke chánonte ke ginonte kapni
To tréno ton oniron periméno
pu tha mu féri tin chaméni mu elpída
san ílios sti zoí ke san achtída
ton érotá mu pu `chi chathi
Pánta ki i zoí mas m’ éna tréno miázi
pu se polities magikés mas vgázi
ki ópos o kapnós ton uranó skepázi
étsi ta ónira pu svínune ke páne
fevgun ke chánonte ke ginonte kapni
|