Ανάσκελα πεσμένος
στις σιδηροτροχιές
και το φεγγάρι από πάνω μου αναμμένο,
νύχτα, χειμώνας, άπνοια,
πένθιμες μουσικές
κι εγώ κουφάρι ζωντανό να περιμένω
Εικόνες από έρωτες
δήθεν κι ακρογιαλιές
το τελευταίο μου τσιγάρο δαγκωμένο,
πρεζόνια και εισπράκτορες,
γριές υστερικές,
στις ράγες και στις φλέβες μου
το στρίγκλισμα των φρένων
Κάνε κάτι λοιπόν να χάσω το τρένο
κάνε κάτι να χάσω το τρένο!
|
Anáskela pesménos
stis sidirotrochiés
ke to fengári apó páno mu anamméno,
níchta, chimónas, ápnia,
pénthimes musikés
ki egó kufári zontanó na periméno
Ikónes apó érotes
díthen ki akrogialiés
to telefteo mu tsigáro dagkoméno,
prezónia ke ispráktores,
griés isterikés,
stis ráges ke stis fléves mu
to strígklisma ton frénon
Káne káti lipón na cháso to tréno
káne káti na cháso to tréno!
|