Κάποια βραδιά μέσα στα μάτια όταν σε κοίταξα,
είδα το ψέμα μες στο δάκρυ να κυλά
κι από ντροπή και στεναγμό δεν ξαναμίλησα,
γύρισα πίσω και σκεφτόμουν τα παλιά.
Χίλια κομμάτια όταν για σένανε γινόμουνα
και συγχωρούσα κάθε λάθος σου βαρύ
και κάθε νύχτα σε σκεφτόμουν και καιγόμουνα,
γιατί με πρόδωσες για άλλου το φιλί.
Νύχτα και μέρα περιμένω την αγάπη σου
και σε γυρεύω στης καρδιάς μου τους παλμούς,
μα πικραμένα με αγγίζεις μ’ ένα χάδι σου
και με πεθαίνεις κάθε νύχτα με καημούς.
Χίλια κομμάτια όταν για σένανε γινόμουνα
και συγχωρούσα κάθε λάθος σου βαρύ
και κάθε νύχτα σε σκεφτόμουν και καιγόμουνα,
γιατί με πρόδωσες για άλλου το φιλί.
Γιατί με πρόδωσες για άλλου το φιλί.
|
Kápia vradiá mésa sta mátia ótan se kitaksa,
ida to pséma mes sto dákri na kilá
ki apó ntropí ke stenagmó den ksanamílisa,
girisa píso ke skeftómun ta paliá.
Chília kommátia ótan gia sénane ginómuna
ke sigchorusa káthe láthos su varí
ke káthe níchta se skeftómun ke kegómuna,
giatí me pródoses gia állu to filí.
Níchta ke méra periméno tin agápi su
ke se girevo stis kardiás mu tus palmus,
ma pikraména me angizis m’ éna chádi su
ke me pethenis káthe níchta me kaimus.
Chília kommátia ótan gia sénane ginómuna
ke sigchorusa káthe láthos su varí
ke káthe níchta se skeftómun ke kegómuna,
giatí me pródoses gia állu to filí.
Giatí me pródoses gia állu to filí.
|