|
Η νύχτα γέμισε με φως κι εσύ τη σκέψη μου
και τ’ όνομά σου επικρατεί στην κάθε λέξη μου
πίνω σαν να ‘ναι αγιασμός, ποτήρια οινόπνευμα
αν δε σ’ αγάπαγα τρελά, αλλιώς θα το ‘παιρνα.
Ανοιχτοί λογαριασμοί
έχουνε μείνει απ’ την δική μας τη ζωή
ανοιχτοί λογαριασμοί
με την δική σου την καρδιά και το κορμί
ανοιχτοί λογαριασμοί
που δε θα κλείσουν επειδή δε θέλω εγώ
ανοιχτοί λογαριασμοί
για να πιστεύω πως ακόμα είσαι εδώ.
Πάνω στα χείλη τα στεγνά, νιώθω το στόμα σου
και στο κρεβάτι μας φιλώ ίχνη απ’ το σώμα σου,
τα πράγματά σου τα κρατώ, άγια κειμήλια
κι οι φυλακές της ερημιάς μοιάζουν βασίλεια.
Ανοιχτοί λογαριασμοί
έχουνε μείνει απ’ την δική μας τη ζωή
ανοιχτοί λογαριασμοί
με την δική σου την καρδιά και το κορμί
ανοιχτοί λογαριασμοί
που δε θα κλείσουν επειδή δε θέλω εγώ
ανοιχτοί λογαριασμοί
για να πιστεύω πως ακόμα είσαι εδώ.
|
I níchta gémise me fos ki esí ti sképsi mu
ke t’ ónomá su epikrati stin káthe léksi mu
píno san na ‘ne agiasmós, potíria inópnevma
an de s’ agápaga trelá, alliós tha to ‘perna.
Anichti logariasmi
échune mini ap’ tin dikí mas ti zoí
anichti logariasmi
me tin dikí su tin kardiá ke to kormí
anichti logariasmi
pu de tha klisun epidí de thélo egó
anichti logariasmi
gia na pistevo pos akóma ise edó.
Páno sta chili ta stegná, niótho to stóma su
ke sto kreváti mas filó íchni ap’ to sóma su,
ta prágmatá su ta krató, ágia kimília
ki i filakés tis erimiás miázun vasília.
Anichti logariasmi
échune mini ap’ tin dikí mas ti zoí
anichti logariasmi
me tin dikí su tin kardiá ke to kormí
anichti logariasmi
pu de tha klisun epidí de thélo egó
anichti logariasmi
gia na pistevo pos akóma ise edó.
|
