Πάλι στο θυμό της τι έφυγε και πάει,
τον εγωισμό της πήρε αγκαλιά.
Κι όμως κάποια βράδια θα παραμιλάει,
κι η καρδιά της άδεια θα ‘ναι τελικά.
Ό,τι και να λέει πρόβλημα δικό της,
ξέρει ότι φταίει και δε μ’ αφορά..
Αυτή θα κλαίει, αυτή θα κλαίει
και θα πονά για μένα..
Για όλα φταίει κι ας μην το λέει,
μα θα γυρνάει στα χαμένα..
Θα γυρνάει τα βράδια και θα είναι μόνη,
μέσα στα σκοτάδια και τη μοναξιά..
Έφυγε μα ξέρει όταν θα νυχτώνει
πως θα υποφέρει και θα με ζητά.
Ό,τι και να λέει πρόβλημα δικό της,
ξέρει ότι φταίει και δε μ’ αφορά.
Αυτή θα κλαίει, αυτή θα κλαίει,
και θα πονά για μένα.
Για όλα φταίει κι ας μη το λέει,
μα θα γυρνάει στα χαμένα..
|
Páli sto thimó tis ti éfige ke pái,
ton egismó tis píre agkaliá.
Ki ómos kápia vrádia tha paramilái,
ki i kardiá tis ádia tha ‘ne teliká.
Ό,ti ke na léi próvlima dikó tis,
kséri óti ftei ke de m’ aforá..
Aftí tha klei, aftí tha klei
ke tha poná gia ména..
Gia óla ftei ki as min to léi,
ma tha girnái sta chaména..
Tha girnái ta vrádia ke tha ine móni,
mésa sta skotádia ke ti monaksiá..
Έfige ma kséri ótan tha nichtóni
pos tha ipoféri ke tha me zitá.
Ό,ti ke na léi próvlima dikó tis,
kséri óti ftei ke de m’ aforá.
Aftí tha klei, aftí tha klei,
ke tha poná gia ména.
Gia óla ftei ki as mi to léi,
ma tha girnái sta chaména..
|