|
Ο Γουίλι ο μαύρος θερμαστής από το Τζιμπουτί
όταν από τη βάρδια του τη βραδινή σχολούσε
στην κάμαρά μου ερχότανε γελώντας να με βρει
κι ώρες πολλές για πράγματα περίεργα μου μιλούσε
Μου `λεγε πώς καπνίζουνε στο Αλγέρι το χασίς
και στο Άντεν πώς χορεύοντας πίνουν την άσπρη σκόνη
κι έπειτα πώς φωνάζουνε και πώς μονολογούν
όταν η ζάλη μ’ όνειρα περίεργα τους κυκλώνει
Μου `λεγε ακόμα ότι είδε αυτός μια νύχτα που `χε πιει
πως πάνω σ’ άτι εκάλπαζε στην πλάτη της θαλάσσης
και πίσωθε του ετρέχανε γοργόνες με φτερά
σαν πάμε στ’ Άντεν μου `λεγε κι εσύ θα δοκιμάσεις
Εγώ γλυκά του χάριζα και λάμες ξυραφιών
και του `λεγα πως το χασίς τον άνθρωπο σκοτώνει
και τότε αυτός συνήθιζε γελώντας τρανταχτά
με το `να χέρι του ψηλά πολύ να με σηκώνει
Μες στο τεράστιο σώμα του είχε μια αθώα καρδιά
κάποια νυχτιά μέσα στο μπαρ Ρετζίνα στη Μαρσίλια
για να φυλάξει εμένα από έναν Ισπανό
έφαγε αυτός μια αδειανή στην κεφαλή μποτίλια
Μια μέρα τον αφήσαμε στεγνό απ’ τον πυρετό
πέρα στην Άπω Ανατολή να φλέγεται να λιώνει
θεέ των μαύρων, τον καλό συγχώρεσε Γουίλ
και δώσ’ του εκεί που βρίσκεται λίγη απ’ την άσπρη σκόνη
|
O Guíli o mavros thermastís apó to Tzibutí
ótan apó ti várdia tu ti vradiní scholuse
stin kámará mu erchótane gelóntas na me vri
ki óres pollés gia prágmata períerga mu miluse
Mu `lege pós kapnízune sto Algéri to chasís
ke sto Άnten pós chorevontas pínun tin áspri skóni
ki épita pós fonázune ke pós monologun
ótan i záli m’ ónira períerga tus kiklóni
Mu `lege akóma óti ide aftós mia níchta pu `che pii
pos páno s’ áti ekálpaze stin pláti tis thalássis
ke písothe tu etréchane gorgónes me fterá
san páme st’ Άnten mu `lege ki esí tha dokimásis
Egó gliká tu cháriza ke lámes ksirafión
ke tu `lega pos to chasís ton ánthropo skotóni
ke tóte aftós siníthize gelóntas trantachtá
me to `na chéri tu psilá polí na me sikóni
Mes sto terástio sóma tu iche mia athóa kardiá
kápia nichtiá mésa sto bar Retzína sti Marsília
gia na filáksi eména apó énan Ispanó
éfage aftós mia adianí stin kefalí botília
Mia méra ton afísame stegnó ap’ ton piretó
péra stin Άpo Anatolí na flégete na lióni
theé ton mavron, ton kaló sigchórese Guíl
ke dós’ tu eki pu vrískete lígi ap’ tin áspri skóni
|
