Φεγγάρι μου θαλασσινό
κορίτσι του Ιούλη
στης νύχτας το πεζούλι
κοιμόσουνα γυμνό.
Και μ’ έδεναν στο σώμα σου
τα τρυφερά σου χέρια
και σμίγανε τ’ αστέρια
με τον ωκεανό.
Φεγγάρι μου θαλασσινό
χαρά που `χει πετάξει
σα ρούχο από μετάξι
το σώμα σου φορώ
Το σώμα που μου έμαθε
ως της ψυχής τα βάθη
όσα δε μου `χαν μάθει
το φως και τ’ όνειρο.
|
Fengári mu thalassinó
korítsi tu Iuli
stis níchtas to pezuli
kimósuna gimnó.
Ke m’ édenan sto sóma su
ta triferá su chéria
ke smígane t’ astéria
me ton okeanó.
Fengári mu thalassinó
chará pu `chi petáksi
sa rucho apó metáksi
to sóma su foró
To sóma pu mu émathe
os tis psichís ta váthi
ósa de mu `chan máthi
to fos ke t’ óniro.
|