|
Σβήνω τα χνάρια μου δε θα με βρείτε
ότι κι αν είπα θα το πάρω και θα φύγω
ότι κι αν έκανα δεν εξηγείται
κι απ’ την αλήθεια μου την νύχτα ξετυλίγω
Σβήνω τα φώτα μου να δω πως άρχισα
τα ποιο καλά παιδιά πιστεύουν παραμύθια
γυρνάω στα πρώτα μου σε κείνα που άφησα
βλέπω ένα όνειρο που κόβει σαν αλήθεια
Φρόνιμα κούκλα μου λέω στην ψυχή μου
όλα θα γίνουν όπως τα `χουμε σχεδιάσει
στο φως θα γίνεσαι ξανά δική μου
και στο σκοτάδι θα σε χάνω μες τα δάση
Τους φόβους ξέμαθα σε κύκλους κλείνομαι
δεμένο πάνω μου το ψέμα της ζωής μου
στα φώτα έμαθα σκιά να γίνομαι
ξένο καράβι μιας θάλασσας δικής μου
Όμως το ψέμα μου τα βράδια λύνεται
παίρνει ζωή απ’ τη ζωή γίνεται αλήθεια
τι κι αν το αίμα μου κρασί δε γίνεται
σκοτώνουν τα όνειρα όταν γίνονται συνήθεια
Φρόνιμα κούκλα μου λέω στη ψυχή μου
όλα θα γίνουν όπως τα `χουμε σχεδιάσει
στο φως θα γίνεσαι ξανά δική μου
και στο σκοτάδι θα σε χάνω μεσ’ τα δάση
|
Svíno ta chnária mu de tha me vrite
óti ki an ipa tha to páro ke tha fígo
óti ki an ékana den eksigite
ki ap’ tin alíthia mu tin níchta ksetilígo
Svíno ta fóta mu na do pos árchisa
ta pio kalá pediá pistevun paramíthia
girnáo sta próta mu se kina pu áfisa
vlépo éna óniro pu kóvi san alíthia
Frónima kukla mu léo stin psichí mu
óla tha ginun ópos ta `chume schediási
sto fos tha ginese ksaná dikí mu
ke sto skotádi tha se cháno mes ta dási
Tus fóvus ksématha se kíklus klinome
deméno páno mu to pséma tis zoís mu
sta fóta ématha skiá na ginome
kséno karávi mias thálassas dikís mu
Όmos to pséma mu ta vrádia línete
perni zoí ap’ ti zoí ginete alíthia
ti ki an to ema mu krasí de ginete
skotónun ta ónira ótan ginonte siníthia
Frónima kukla mu léo sti psichí mu
óla tha ginun ópos ta `chume schediási
sto fos tha ginese ksaná dikí mu
ke sto skotádi tha se cháno mes’ ta dási
|
