|
Κύριοι μου καλοί, με πληρώνετε εδώ, και σας κάνω όλα τα γούστα
και μου ρίχνετε πεντάρες και σας λέω ευχαριστώ
στο φτηνό ξενοδοχείο στη φτηνή την προκυμαία
και δεν ξέρετε σε ποια μιλάτε (μα δεν ξέρετε σε ποια μιλάτε)
Μα ένα βράδυ βουητό στο λιμάνι
κι όλοι λεν τι είν’ αυτό το βουητό
και αλλάζω τα σεντόνια και γελάω κι όλοι λεν (αυτή γιατί γελάει)
Κι ένα μαύρο καράβι με πενήντα κανόνια στο λιμάνι έχει μπει
Κύριοι μου καλοί σας λυπάμαι καθώς παζαρεύω ποιον θα πάρω τη νυχτιά
γιατί σε κρεβάτι απόψε δε θα κοιμηθεί κανείς
μα σας λέω την ταρίφα και γελάω κρυφά
που δεν ξέρετε ποια είμαι εγώ(που δε μάθατε ποια είμ’ εγώ)
Και μέσα στη νύχτα ουρλιαχτό στο λιμάνι
κι όλοι λεν’ τι ’ναι αυτό το ουρλιαχτό
και ορμάω στο παράθυρο με γέλια κι όλοι λεν (τι πανηγυρίζει)
Και το μαύρο καράβι κατά πάνω στην πόλη τα κανόνια γυρνά
Κύριοι μου καλοί τώρα πια δε γελάτε τώρα η πόλη έχει γκρεμιστεί
κι όλα τα βρωμόσπιτα σας τα γκρέμισαν σε μια νύχτα
απομένει μονάχα το μπορντέλο τούτο δω (κι απορείτε γιατί τ’ αφησαν αυτό)
Μόνο το μπορντέλο στέκει όρθιο στην πόλη
και ρωτάτε ποιος να έμενε εδώ
και θα βγω στην πόρτα εγώ σαν ξημερώσει και θα πουν (γι’αυτήν ήτανε λοιπόν)
Και το μαύρο καράβι τη σημαία σηκώνει να με υποδεχτεί
Και κοντά μεσημέρι, εκατό μαύροι άντρες βγαίνουν από το καράβι και σας πιάνουν, και θα δέσουν μ’ αλυσίδες όποιον είχα πελάτη και δεμένους μ’ αλυσίδες θα σας φέρουνε μπροστά μου. Και θα με ρωτούν ποιανού κεφάλι θέλω (και θα με ρωτούν ποιανού κεφάλι θέλω). Κι όταν θα χτυπάει μεσημέρι στο λιμάνι θα ρωτάτε ποιος θα κρεμαστεί…Και θ’ ακούσετε ν’ αποφασίζω: όλοι. Κι απάνω στα κεφάλια σας θα πω: έτσι! Και το μαύρο καράβι τα πανιά του ανοίγει και με παίρνει μακριά.
|
Kírii mu kali, me plirónete edó, ke sas káno óla ta gusta
ke mu ríchnete pentáres ke sas léo efcharistó
sto ftinó ksenodochio sti ftiní tin prokimea
ke den ksérete se pia miláte (ma den ksérete se pia miláte)
Ma éna vrádi vuitó sto limáni
ki óli len ti in’ aftó to vuitó
ke allázo ta sentónia ke geláo ki óli len (aftí giatí gelái)
Ki éna mavro karávi me penínta kanónia sto limáni échi bi
Kírii mu kali sas lipáme kathós pazarevo pion tha páro ti nichtiá
giatí se kreváti apópse de tha kimithi kanis
ma sas léo tin tarífa ke geláo krifá
pu den ksérete pia ime egó(pu de máthate pia im’ egó)
Ke mésa sti níchta urliachtó sto limáni
ki óli len’ ti ’ne aftó to urliachtó
ke ormáo sto paráthiro me gélia ki óli len (ti panigirízi)
Ke to mavro karávi katá páno stin póli ta kanónia girná
Kírii mu kali tóra pia de geláte tóra i póli échi gkremisti
ki óla ta vromóspita sas ta gkrémisan se mia níchta
apoméni monácha to borntélo tuto do (ki aporite giatí t’ afisan aftó)
Móno to borntélo stéki órthio stin póli
ke rotáte pios na émene edó
ke tha vgo stin pórta egó san ksimerósi ke tha pun (gi’aftín ítane lipón)
Ke to mavro karávi ti simea sikóni na me ipodechti
Ke kontá mesiméri, ekató mavri ántres vgenun apó to karávi ke sas piánun, ke tha désun m’ alisídes ópion icha peláti ke deménus m’ alisídes tha sas férune brostá mu. Ke tha me rotun pianu kefáli thélo (ke tha me rotun pianu kefáli thélo). Ki ótan tha chtipái mesiméri sto limáni tha rotáte pios tha kremasti…Ke th’ akusete n’ apofasízo: óli. Ki apáno sta kefália sas tha po: étsi! Ke to mavro karávi ta paniá tu anigi ke me perni makriá.
|
