|
Ήταν τέσσερα παιδιά
Γεια σου Γέρο του Μοριά
Σαν αγρίμι πάλευες
Κι όλο τα δασκάλευες
Χελιδόνια και σπαθιά
Στις καρδιές τους αρμαθιά
Πάνω στην Καρύταινα
Με τον ήλιο γείτονα
Ήταν τέσσερα παιδιά
Γεια σου Γέρο του Μοριά
Σπίτι δεν τα χώραγε
Κι ο καιρός προχώραγε
Χρόνια μαύρα και πικρά
Στα βουνά τα φαλακρά
Κι έτρεχαν τα αίματα
Μες στα κλεισορέματα
Κι όταν έφτασε Λαμπρή
Στολιστήκαν σαν γαμπροί
Πίσω τους κι ο θάνατος
Καβαλάρης φτερωτός
Ήταν τέσσερα παιδιά
Γεια σου Γέρο του Μοριά
Τόπος δεν τα κράταγε
Κι ο καιρός περπάταγε
Στράτα στράτα και στρατί
Έτσι γράφει το χαρτί
Πάνω από τ’ ανάθεμα
Σπείρανε χρυσάνθεμα
Μα σαν άστραψε στη γη
Των καιρών η προσταγή
Πέσαν τα κακόμοιρα
Σαν κυπαρισσόμηλα
Ήταν τέσσερα παιδιά
Πες μας Γέρο του Μοριά
Πες μας αν τα γνώρισες
Κι αν τα παρηγόρησες
|
Ήtan téssera pediá
Gia su Gero tu Moriá
San agrími páleves
Ki ólo ta daskáleves
Chelidónia ke spathiá
Stis kardiés tus armathiá
Páno stin Karítena
Me ton ílio gitona
Ήtan téssera pediá
Gia su Gero tu Moriá
Spíti den ta chórage
Ki o kerós prochórage
Chrónia mavra ke pikrá
Sta vuná ta falakrá
Ki étrechan ta emata
Mes sta klisorémata
Ki ótan éftase Labrí
Stolistíkan san gabri
Píso tus ki o thánatos
Kavaláris fterotós
Ήtan téssera pediá
Gia su Gero tu Moriá
Tópos den ta krátage
Ki o kerós perpátage
Stráta stráta ke stratí
Έtsi gráfi to chartí
Páno apó t’ anáthema
Spirane chrisánthema
Ma san ástrapse sti gi
Ton kerón i prostagí
Pésan ta kakómira
San kiparissómila
Ήtan téssera pediá
Pes mas Gero tu Moriá
Pes mas an ta gnórises
Ki an ta parigórises
|
