|
Αν μπορείς να πονάς και να κλαις
αν μπορείς, σ’ αγαπάω, να λες
μη φοβάσαι,
όταν έρθει η στερνή σου η στιγμή
θα `χεις λόγο, να ζεις, κι αφορμή
μάγκας θα `σαι.
Κι αν τα λάθη της είναι πολλά
κι αν στα μάτια σου δάκρυ κυλά
κι αν αντέχεις να την συγχωρείς
γιατί δίχως αυτήν δεν μπορείς
μη φοβάσαι, μάγκας θα `σαι.
Κι αν μια μέρα σ’ αφήσει η τρελή
κι απομείνεις παντέρμο πουλί
μη φοβάσαι,
θα `χεις ζήσει μαζί της στιγμές
που αξίζουν χιλιάδες ζωές
μάγκας θα `σαι.
Κι αν τα λάθη της είναι πολλά
κι αν στα μάτια σου δάκρυ κυλά
κι αν αντέχεις να την συγχωρείς
γιατί δίχως αυτήν δεν μπορείς
μη φοβάσαι, μάγκας θα `σαι.
|
An boris na ponás ke na kles
an boris, s’ agapáo, na les
mi fováse,
ótan érthi i sterní su i stigmí
tha `chis lógo, na zis, ki aformí
mágkas tha `se.
Ki an ta láthi tis ine pollá
ki an sta mátia su dákri kilá
ki an antéchis na tin sigchoris
giatí díchos aftín den boris
mi fováse, mágkas tha `se.
Ki an mia méra s’ afísi i trelí
ki apominis pantérmo pulí
mi fováse,
tha `chis zísi mazí tis stigmés
pu aksízun chiliádes zoés
mágkas tha `se.
Ki an ta láthi tis ine pollá
ki an sta mátia su dákri kilá
ki an antéchis na tin sigchoris
giatí díchos aftín den boris
mi fováse, mágkas tha `se.
|
