|
Εγώ που μοιάζω δυνατός
σε κάθε αγάπη ανθεκτικός.
Εγώ έχω σπάσει, εγώ έχω χάσει.
Το φάρμακο για τους τρελούς
είναι τα λογία τους Ξυδούς.
Μέσα της κλαίει, ασ’ την να λέει
Συμπληρωμένος και μισός,
τρελός και λογικός.
Με αντιφάσεις, πως να ησυχάσεις
Εγώ λοιπόν ο αρσενικός
ζητάω βοήθεια συνεχώς.
Να σ’ αγαπήσω
είναι η ποινή μου δυστυχώς…
Με πείραξε…
Ας μοιάζω εντάξει, με πείραξε
Καρδιά σ’ εσένα δεν έμεινε
Τι έγινε, δεν είπα σε κανένα
Με πείραξε…
Εμείς οι δύο που ζήσαμε
Τα όνειρα που κυνηγήσαμε
Ξυπνήσαμε και χτύπησες πισώπλατα έμενα…
Εγώ που μοιάζω δυνατός
σε κάθε αγάπη ανθεκτικός.
Εγώ δακρύζω, δε μηδενίζω…
Η ανηφόρα βιαστική
μα εγώ σταμάτησα εκεί.
Που ήμουν πριν φύγεις, ρήγματα ανοίγεις
Στο ναρκοπέδιο αυτό
στο πρώτο σ’ αγαπώ.
Που θα πατήσω, θα το γλεντήσω
Εγώ λοιπόν ο αρσενικός
ανασφαλής είμαι απλώς.
Να σ’ αγαπήσω
είναι η ποινή μου δυστυχώς…
Με πείραξε…
Ας μοιάζω εντάξει, με πείραξε
Καρδιά σ’ εσένα δεν έμεινε
Τι έγινε, δεν είπα σε κανένα
Με πείραξε…
Εμείς οι δύο που ζήσαμε
Τα όνειρα που κυνηγήσαμε
Ξυπνήσαμε και χτύπησες πισώπλατα έμενα…
|
Egó pu miázo dinatós
se káthe agápi anthektikós.
Egó écho spási, egó écho chási.
To fármako gia tus trelus
ine ta logia tus Ksidus.
Mésa tis klei, as’ tin na léi
Sibliroménos ke misós,
trelós ke logikós.
Me antifásis, pos na isichásis
Egó lipón o arsenikós
zitáo voíthia sinechós.
Na s’ agapíso
ine i piní mu distichós…
Me pirakse…
As miázo entáksi, me pirakse
Kardiá s’ eséna den émine
Ti égine, den ipa se kanéna
Me pirakse…
Emis i dío pu zísame
Ta ónira pu kinigísame
Ksipnísame ke chtípises pisóplata émena…
Egó pu miázo dinatós
se káthe agápi anthektikós.
Egó dakrízo, de midenízo…
I anifóra viastikí
ma egó stamátisa eki.
Pu ímun prin fígis, rígmata anigis
Sto narkopédio aftó
sto próto s’ agapó.
Pu tha patíso, tha to glentíso
Egó lipón o arsenikós
anasfalís ime aplós.
Na s’ agapíso
ine i piní mu distichós…
Me pirakse…
As miázo entáksi, me pirakse
Kardiá s’ eséna den émine
Ti égine, den ipa se kanéna
Me pirakse…
Emis i dío pu zísame
Ta ónira pu kinigísame
Ksipnísame ke chtípises pisóplata émena…
|
