Φέρνει βροχή και τα πουλιά στα χαμηλά πετάνε
και τα δικά σου βήματα στο πουθενά με πάνε
Με σκέρτσα και ψευτιές μεθάς στα λούνα παρκ του πόνου
κι όλο μου λες πως στη ζωή όλα είναι θέμα χρόνου
Που θα ‘μαστε αύριο ποιος ξέρει
μην το ρωτάς που πάει τ’ αγέρι
ούτε εκείνο το αλητάκι
στου πάρκου το υγρό παγκάκι
Που θα ‘μαστε αύριο ποιος ξέρει
μα ό,τι ο χρόνος και να φέρει
μη νικηθείς πριν απ’ την ήττα
μη νυχτωθείς πριν απ’ τη νύχτα
Στα πεζοδρόμια της βροχής στεγνώνουν οι αισθήσεις
στην πιάτσα ο φόβος πειρατής πουλάει παραισθήσεις
Ουράνια τόξα κυνηγώ πίσω από ίσκιους τρέχω
σαν της φωνής σου την ηχώ σε σένα επιστρέφω
Που θα ‘μαστε αύριο ποιος ξέρει
μην το ρωτάς που πάει τ’ αγέρι
ούτε εκείνο το αλητάκι
στου πάρκου το υγρό παγκάκι
Που θα ‘μαστε αύριο ποιος ξέρει
μα ό,τι ο χρόνος και να φέρει
μη νικηθείς πριν απ’ την ήττα
μη νυχτωθείς πριν απ’ τη νύχτα
|
Férni vrochí ke ta puliá sta chamilá petáne
ke ta diká su vímata sto puthená me páne
Me skértsa ke pseftiés methás sta luna park tu pónu
ki ólo mu les pos sti zoí óla ine théma chrónu
Pu tha ‘maste avrio pios kséri
min to rotás pu pái t’ agéri
ute ekino to alitáki
stu párku to igró pagkáki
Pu tha ‘maste avrio pios kséri
ma ó,ti o chrónos ke na féri
mi nikithis prin ap’ tin ítta
mi nichtothis prin ap’ ti níchta
Sta pezodrómia tis vrochís stegnónun i esthísis
stin piátsa o fóvos piratís pulái paresthísis
Oiránia tóksa kinigó píso apó ískius trécho
san tis fonís su tin ichó se séna epistréfo
Pu tha ‘maste avrio pios kséri
min to rotás pu pái t’ agéri
ute ekino to alitáki
stu párku to igró pagkáki
Pu tha ‘maste avrio pios kséri
ma ó,ti o chrónos ke na féri
mi nikithis prin ap’ tin ítta
mi nichtothis prin ap’ ti níchta
|