Γλαροπούλια στο λατίνι
κι η αγάπη μου δελφίνι
μπρος στης πλώρης μας τη δίνη, ναι
Πλέκω δίχτυ από μετάξι
της φτερούγες της ν’ αρπάξει
πριν προλάβει και πετάξει, ναι
Μήλο, Μήλο, πορτοκάλι
ξέρω σ’ αγαπήσαν κι άλλοι
φίλησε με όμως πάλι
πάνω στων αφρών τη ζάλη
Μήλο, Μήλο, μανταρίνι
κυκλαδίτικο χαμίνι
το γαλάζιο σου μ’αφήνει
ναυαγό μεσ’ το μπουρίνι
Πλάκα πάνου, Σύρμα κάτου
ορυχεία του θανάτου
δειλινά του αθανάτου, ναι
Αφροδίτη μη λυπάσαι
τους τουρίστες μη φοβάσαι
η αγάπη πάντα θα ‘σαι, ναι
Μήλο, Μήλο, Αφροδίτη
το λιμάνι κάνω σπίτι
και τους βράχους σου κρεβάτι
να `χω στις πληγές μου αλάτι
Μήλο, δαγκωμένο μήλο
του παράδεισου το μήλο
στο βωμό της θα το στείλω
χάρισε μου Αδαμ το μήλο
|
Glaropulia sto latíni
ki i agápi mu delfíni
bros stis plóris mas ti díni, ne
Pléko díchti apó metáksi
tis fteruges tis n’ arpáksi
prin prolávi ke petáksi, ne
Mílo, Mílo, portokáli
kséro s’ agapísan ki álli
fílise me ómos páli
páno ston afrón ti záli
Mílo, Mílo, mantaríni
kikladítiko chamíni
to galázio su m’afíni
nafagó mes’ to buríni
Pláka pánu, Sírma kátu
orichia tu thanátu
diliná tu athanátu, ne
Afrodíti mi lipáse
tus turístes mi fováse
i agápi pánta tha ‘se, ne
Mílo, Mílo, Afrodíti
to limáni káno spíti
ke tus vráchus su kreváti
na `cho stis pligés mu aláti
Mílo, dagkoméno mílo
tu parádisu to mílo
sto vomó tis tha to stilo
chárise mu Adam to mílo
|