|
Και αν με ψάχνεις μέσα σε άλλους
Κανείς τους δεν είμαι εγώ
Όσο και να προσποιείσαι
Πως για όλα φταίω εγώ
Δεν είμαι καλά μωρό μου
Έχασα τον εαυτό μου
Πίνω να σε βρω μέσα στην ζάλη του μυαλού μου
Κάνεις γύρες μες το κύμα
Το ζυγίζω και είναι κρίμα
Θα κάνω τα πάντα αρκεί να κάνεις ένα βήμα
Εκείνο που σε άγγιξε για πάντα σε κρατάει
Σαν κάγκελα σε φυλακή που ο ήλιος δεν περνάει
Εθίστηκα σε κάτι που δεν έχω και πονάει
Κάθε φορά αντιμέτωπο στα μάτια με κοιτάει
Από όλα όσα είμαι τίποτα δεν έχεις δει
Οι σκέψεις στο μυαλό μου παρανοϊκή πλοκή
Χρειάζομαι να με χρειάζεσαι πες το και εσύ
Τις νύχτες μας τα χάδια μας ένα ποτήρι αρκεί
Και είμαι εντάξει
Φτάνει να ‘σαι καλά ΕΣΥ
Όλα ΕΣΥ
Ένα μοναδικό συναίσθημα
Παράδεισος και κόλαση
|
Ke an me psáchnis mésa se állus
Kanis tus den ime egó
Όso ke na prospiise
Pos gia óla fteo egó
Den ime kalá moró mu
Έchasa ton eaftó mu
Píno na se vro mésa stin záli tu mialu mu
Kánis gires mes to kíma
To zigizo ke ine kríma
Tha káno ta pánta arki na kánis éna víma
Ekino pu se ángikse gia pánta se kratái
San kágkela se filakí pu o ílios den pernái
Ethístika se káti pu den écho ke ponái
Káthe forá antimétopo sta mátia me kitái
Apó óla ósa ime típota den échis di
I sképsis sto mialó mu paranoikí plokí
Chriázome na me chriázese pes to ke esí
Tis níchtes mas ta chádia mas éna potíri arki
Ke ime entáksi
Ftáni na ‘se kalá ESI
Όla ESI
Έna monadikó sinesthima
Parádisos ke kólasi
|
