Όταν θα τελειώσει ξαφνικά το καλοκαίρι
όταν θα `χω φύγει μακριά σε κάποιο αστέρι
τίποτα να μη φοβάσαι να με θυμάσαι
γιατί σ’ αγαπούσα πιο πολύ κι απ’ τη δική μου τη ζωή
Όταν θα χαθούν οι αγάπες κι οι φιλίες
όταν θα με βλέπεις στις παλιές φωτογραφίες
τις βραδιές που δεν κοιμάσαι να με θυμάσαι
γιατί σ’ αγαπούσα πιο πολύ κι απ’ τη δική μου τη ζωή
Όταν θα κοιτάς την άδεια θέση στο τραπέζι
όταν θα ακούσεις το τραγούδι αυτό να παίζει
μη δακρύζεις μη λυπάσαι να με θυμάσαι
γιατί σ’ αγαπούσα πιο πολύ κι απ’ τη δική μου τη ζωή
|
Όtan tha teliósi ksafniká to kalokeri
ótan tha `cho fígi makriá se kápio astéri
típota na mi fováse na me thimáse
giatí s’ agapusa pio polí ki ap’ ti dikí mu ti zoí
Όtan tha chathun i agápes ki i filíes
ótan tha me vlépis stis paliés fotografíes
tis vradiés pu den kimáse na me thimáse
giatí s’ agapusa pio polí ki ap’ ti dikí mu ti zoí
Όtan tha kitás tin ádia thési sto trapézi
ótan tha akusis to tragudi aftó na pezi
mi dakrízis mi lipáse na me thimáse
giatí s’ agapusa pio polí ki ap’ ti dikí mu ti zoí
|