|
Ο χειμώνας είν’ αγόρι
Μ’ ένα αδέξιο πανωφόρι
Που γυρνάει τις νύχτες και μεθάει
Ανταμώνει τις νυφάδες
Στων σπιτιών τις χαραμάδες
Ξενιτεύεται μες στα φιλιά
Τις νυφάδες ξελογιάζει
Στο χορό τις δοκιμάζει
Ψάχνει εκείνη ήλιο που έχει
Τον Απρίλη που ν’ αντέχει
Ο χειμώνας είναι αγόρι
Θέλει τη λευκή τη κόρη
Το γοβάκι να ταιριάξει
Τη χιονάτη του ν’ αρπάξει
Ο χειμώνας ψάχνει φίλη
Μα φοβάται τον Απρίλη
Και ζητάει απ’ τις νεράιδες
Να του βρουν κι άλλες νυφάδες
Μην του λέτε για αγάπη
Μόνο ψάξτε τη χιονάτη
Που ’χει τατουάζ στην πλάτη
Έναν ήλιο για προστάτη
Μη μιλάτε του χειμώνα
Μόνο βρείτε του κρυψώνα
Η νιφάδα του θα λιώσει
Λίγο πριν να ξημερώσει
Μη μιλάτε του χειμώνα
|
O chimónas in’ agóri
M’ éna adéksio panofóri
Pu girnái tis níchtes ke methái
Antamóni tis nifádes
Ston spitión tis charamádes
Ksenitevete mes sta filiá
Tis nifádes kselogiázi
Sto choró tis dokimázi
Psáchni ekini ílio pu échi
Ton Apríli pu n’ antéchi
O chimónas ine agóri
Théli ti lefkí ti kóri
To gováki na teriáksi
Ti chionáti tu n’ arpáksi
O chimónas psáchni fíli
Ma fováte ton Apríli
Ke zitái ap’ tis neráides
Na tu vrun ki álles nifádes
Min tu léte gia agápi
Móno psákste ti chionáti
Pu ’chi tatuáz stin pláti
Έnan ílio gia prostáti
Mi miláte tu chimóna
Móno vrite tu kripsóna
I nifáda tu tha liósi
Lígo prin na ksimerósi
Mi miláte tu chimóna
|
