|
Οι φίλοι που ‘χω χάσει και δεν κυκλοφορούν
ουρανούς παλιούς θωρούν και στο περιθώριο ζουν
πληρώσαν τα όνειρά τους και πάντα μετρητοίς
τους πληρώσαμε κι εμείς για να μείνουν αφανείς
Οι ελέ, οι ελεύθεροι κι ωραίοι ζουν σε κάποιες φυλακές
μες τα τείχη που ‘χει χτίσει ο καθένας για να ζήσει
τις μεγάλες του στιγμές
Εγώ δεν είχα τύχη να ζήσω μαγικά
με δυο ψίχουλα πικρά ζούσα χρόνια στη σκιά
γυρνούσα διψασμένος και βράδιασε νωρίς
και σταγόνες της βροχής είναι αυτά που θα μου πεις
Οι ελέ, οι ελεύθεροι κι ωραίοι ζουν σε κάποιες φυλακές
μες τα τείχη που ‘χει χτίσει ο καθένας για να ζήσει
τις μεγάλες του στιγμές
|
I fíli pu ‘cho chási ke den kikloforun
uranus palius thorun ke sto perithório zun
plirósan ta ónirá tus ke pánta metritis
tus plirósame ki emis gia na minun afanis
I elé, i eleftheri ki orei zun se kápies filakés
mes ta tichi pu ‘chi chtísi o kathénas gia na zísi
tis megáles tu stigmés
Egó den icha tíchi na zíso magiká
me dio psíchula pikrá zusa chrónia sti skiá
girnusa dipsasménos ke vrádiase norís
ke stagónes tis vrochís ine aftá pu tha mu pis
I elé, i eleftheri ki orei zun se kápies filakés
mes ta tichi pu ‘chi chtísi o kathénas gia na zísi
tis megáles tu stigmés
|
