|
Κράτα με απ’ το χέρι μου `χες πει
Να `χεις τον δικό σου ήλιο στη βροχή
Όμως κράτησα μαχαίρια κι αστραπές
Κι είμαι ολόκληρη γεμάτη με πληγές
Σε μια πόρτα κλειστή
Πάψε πια να χτυπάς
Έχω διπλά κλειδωθεί
Φοβάμαι να μ’ αγαπάς
Κοίτα με στα μάτια μου `χες πει
Να `χεις μέσα στο σκοτάδι μιαν αυγή
Όμως είδα δυο μεγάλες πυρκαγιές
Κι έγινε η ζωή μου στάχτες και σκιές
Σε μια πόρτα κλειστή
Πάψε πια να χτυπάς
Έχω διπλά κλειδωθεί
Φοβάμαι να μ’ αγαπάς
Κοίτα με στα μάτια μου `χες πει
Κράτησέ με από το χέρι μου `χες πει
Όμως βρέθηκα μονάχη στο κενό
Ν’ ανασαίνω μόνο πίκρα και καπνό
|
Kráta me ap’ to chéri mu `ches pi
Na `chis ton dikó su ílio sti vrochí
Όmos krátisa macheria ki astrapés
Ki ime olókliri gemáti me pligés
Se mia pórta klistí
Pápse pia na chtipás
Έcho diplá klidothi
Fováme na m’ agapás
Kita me sta mátia mu `ches pi
Na `chis mésa sto skotádi mian avgí
Όmos ida dio megáles pirkagiés
Ki égine i zoí mu stáchtes ke skiés
Se mia pórta klistí
Pápse pia na chtipás
Έcho diplá klidothi
Fováme na m’ agapás
Kita me sta mátia mu `ches pi
Krátisé me apó to chéri mu `ches pi
Όmos vréthika monáchi sto kenó
N’ anaseno móno píkra ke kapnó
|
