Πόσες φορές δεν είχα νιώσει
σταλαγματιά μέσ’ στη βροχή
Τα σύννεφα με είχαν προδώσει
κι έψαχνα το γιατί στη γη.
Πόσες φορές δεν είχες παίξει
κυνηγητό με τη φυγή
Κρυφτό λες κι είχανε διαλέξει
να τα φυλάς μονάχα εσύ.
Κι όπως τρέχαμε μέσα στη νύχτα
και μας μάτωνε η βροχή
σε συνάντησα σε μια πλατεία
που δεν είχε επιγραφή.
Ταξιδέψαμε τα δάκρυα μας,
βάψαμε και τη σιωπή,
δώσαμε φωτιά στα όνειρά μας
και σταμάτησε η βροχή.
Πόσες φορές δεν είχα νιώσει
σαν ακροβάτης σε σχοινί
που οι άκρες του είχανε λιώσει
κι έκανα δίχτυ την κραυγή.
Πόσες φορές δεν είχες γράψει
την λέξη “τέλος” με κραγιόν
σ’ ένα καθρέφτη ραγισμένο,
χλωμό σβησμένο μενταγιόν.
Κι όπως τρέχαμε μέσα στη νύχτα
και μας μάτωνε η βροχή
σε συνάντησα σε μια πλατεία
που δεν είχε επιγραφή.
Ταξιδέψαμε τα δάκρυα μας
βάψαμε και τη σιωπή,
δώσαμε φωτιά στα όνειρά μας
και σταμάτησε η βροχή.
Πόσες φορές;
|
Póses forés den icha niósi
stalagmatiá més’ sti vrochí
Ta sínnefa me ichan prodósi
ki épsachna to giatí sti gi.
Póses forés den iches peksi
kinigitó me ti figí
Kriftó les ki ichane dialéksi
na ta filás monácha esí.
Ki ópos tréchame mésa sti níchta
ke mas mátone i vrochí
se sinántisa se mia platia
pu den iche epigrafí.
Taksidépsame ta dákria mas,
vápsame ke ti siopí,
dósame fotiá sta ónirá mas
ke stamátise i vrochí.
Póses forés den icha niósi
san akrovátis se schiní
pu i ákres tu ichane liósi
ki ékana díchti tin kravgí.
Póses forés den iches grápsi
tin léksi “télos” me kragión
s’ éna kathréfti ragisméno,
chlomó svisméno mentagión.
Ki ópos tréchame mésa sti níchta
ke mas mátone i vrochí
se sinántisa se mia platia
pu den iche epigrafí.
Taksidépsame ta dákria mas
vápsame ke ti siopí,
dósame fotiá sta ónirá mas
ke stamátise i vrochí.
Póses forés;
|