Σακατεμένα τα τραγούδια του καιρού μου
απ’ τις φωνές και τα δημοπρατήρια,
τα καθεστώτα μέσα στην πόλη του μυαλού μου
παρέλαση κινάνε με εμβατήρια.
Πολιτικά γραφεία με σοφές δηλώσεις,
πουλάνε και αγοράζουν συνειδήσεις,
καταψυγμένες και παλιές ανακοινώσεις
στους δρόμους που ζητάς να περπατήσεις
Τον Αποστόλη τον θυμάμαι να χτικιάζει
στην καρβουνόσκονη και στις υπερωρίες,
και τον Αργύρη που τα μάτια του δικάζει
στις σκοτεινές και κρύες γαλαρίες
Σακατεμένα τα τραγούδια του καιρού μου
με φάλτσες μουσικές και με μπαλώματα,
μου βασανίζουνε οι ένοχοι το νου μου,
οι ίδιοι πάντα μ’ άλλα πια ονόματα
|
Sakateména ta tragudia tu keru mu
ap’ tis fonés ke ta dimopratíria,
ta kathestóta mésa stin póli tu mialu mu
parélasi kináne me emvatíria.
Politiká grafia me sofés dilósis,
puláne ke agorázun sinidísis,
katapsigménes ke paliés anakinósis
stus drómus pu zitás na perpatísis
Ton Apostóli ton thimáme na chtikiázi
stin karvunóskoni ke stis iperoríes,
ke ton Argiri pu ta mátia tu dikázi
stis skotinés ke kríes galaríes
Sakateména ta tragudia tu keru mu
me fáltses musikés ke me balómata,
mu vasanízune i énochi to nu mu,
i ídii pánta m’ álla pia onómata
|