Σαν να είναι ο ήλιος κρυμμένος
Δεν πονάς και γελάς μουδιασμένος
Σαν να τελειώνει ο χρόνος
Σαν να μη χωράει ο κόσμος όλος
Σαν να υπάρχει μόνο ένα χρώμα
Η άνοιξη δεν ήρθε ακόμα
Σαν μια ξεκούρδιστη μπάντα
Τίποτα δεν κρατάει πια για πάντα
Ένα για όλους
Κι όλοι γι’ αυτόν
Θα βγω στους δρόμους
Στη χώρα των τρελών
Σαν να μην υπάρχει αύριο
Θα κρυφτώ, θα χαθώ κάπου στο άπειρο
Σαν να μην υπάρχει σήμερα
Τ’ άγρια διώξαν τα ήμερα
Ένα για όλους
Κι όλοι γι’ αυτόν
Θα βγω στους δρόμους
Στη χώρα των τρελών
Ένα για όλους
Κι όλοι γι’ αυτόν
Θα βγω στους δρόμους
Στη Χώρα των Τρελών
|
San na ine o ílios krimménos
Den ponás ke gelás mudiasménos
San na telióni o chrónos
San na mi chorái o kósmos ólos
San na ipárchi móno éna chróma
I ániksi den írthe akóma
San mia ksekurdisti bánta
Típota den kratái pia gia pánta
Έna gia ólus
Ki óli gi’ aftón
Tha vgo stus drómus
Sti chóra ton trelón
San na min ipárchi avrio
Tha kriftó, tha chathó kápu sto ápiro
San na min ipárchi símera
T’ ágria dióksan ta ímera
Έna gia ólus
Ki óli gi’ aftón
Tha vgo stus drómus
Sti chóra ton trelón
Έna gia ólus
Ki óli gi’ aftón
Tha vgo stus drómus
Sti Chóra ton Trelón
|