Μετά από τέτοια απουσία μακριά
Σαν ένας ξένος στην παλιά μου γειτονιά
Άγνωστα πρόσωπα γεμίσανε τα σπίτια
Στο δρόμο παίζουν άγνωστα παιδιά
Μην πεις ποτέ πως είν’ αργά να ξαναρχίσεις
Πως ξέκοψες μην πεις απ’ τη ζωή
Όταν υπάρχουν τόσοι γύρω που μαζί τους
Τον κόσμο απ’ την αρχή θα ξαναχτίσεις
Είναι λοιπόν τόσα πολλά είκοσι χρόνια
Σ’ εμένα φαίνεται σαν να ‘ταν μόλις χθες
Έτσι που τη ζωή μου έχω ξοδέψει
Στα ξερονήσια και στις φυλακές
|
Metá apó tétia apusía makriá
San énas ksénos stin paliá mu gitoniá
Άgnosta prósopa gemísane ta spítia
Sto drómo pezun ágnosta pediá
Min pis poté pos in’ argá na ksanarchísis
Pos ksékopses min pis ap’ ti zoí
Όtan ipárchun tósi giro pu mazí tus
Ton kósmo ap’ tin archí tha ksanachtísis
Ine lipón tósa pollá ikosi chrónia
S’ eména fenete san na ‘tan mólis chthes
Έtsi pu ti zoí mu écho ksodépsi
Sta kseronísia ke stis filakés
|