Ήσουν πάντοτε ο λόγος να γελάω
Κι έχεις γίνει το αντίθετο απ’ αυτό
Καθαρή δεν είναι η συνείδησή σου
Κι είναι αυτό το πιο γνωστό μας μυστικό
Κάποιες νύχτες δεν ξημέρωσαν ποτέ
Σαν κι εκείνη που οι δρόμοι μας χωρίσαν
Από τότε έχει ο ήλιος να φανεί
Και τα μέσα μου πιο μέσα μου κρυφτήκαν
Κάποιες νύχτες δεν ξημέρωσαν ποτέ
Έχουν μείνει σκοτεινές να σε θυμίζουν
Μα αυτοί που αγαπάνε αληθινά
Όσες νύχτες κι αν περάσουν δεν χωρίζουν
Ήσουν κάτι δυνατό σαν καταιγίδα
Όμως, έμεινα κοντά σου να βραχώ
Κι όταν σ’ άλλη αγκαλιά μέσα σε είδα
Τότε ένιωσα πως είναι να μη ζω
Κάποιες νύχτες δεν ξημέρωσαν ποτέ
Σαν κι εκείνη που οι δρόμοι μας χωρίσαν
Από τότε έχει ο ήλιος να φανεί
Και τα μέσα μου πιο μέσα μου κρυφτήκαν
Κάποιες νύχτες δεν ξημέρωσαν ποτέ
Έχουν μείνει σκοτεινές να σε θυμίζουν
Μα αυτοί που αγαπάνε αληθινά
Όσες νύχτες κι αν περάσουν δεν χωρίζουν
|
Ήsun pántote o lógos na geláo
Ki échis gini to antítheto ap’ aftó
Katharí den ine i sinidisí su
Ki ine aftó to pio gnostó mas mistikó
Kápies níchtes den ksimérosan poté
San ki ekini pu i drómi mas chorísan
Apó tóte échi o ílios na fani
Ke ta mésa mu pio mésa mu kriftíkan
Kápies níchtes den ksimérosan poté
Έchun mini skotinés na se thimízun
Ma afti pu agapáne alithiná
Όses níchtes ki an perásun den chorízun
Ήsun káti dinató san kategida
Όmos, émina kontá su na vrachó
Ki ótan s’ álli agkaliá mésa se ida
Tóte éniosa pos ine na mi zo
Kápies níchtes den ksimérosan poté
San ki ekini pu i drómi mas chorísan
Apó tóte échi o ílios na fani
Ke ta mésa mu pio mésa mu kriftíkan
Kápies níchtes den ksimérosan poté
Έchun mini skotinés na se thimízun
Ma afti pu agapáne alithiná
Όses níchtes ki an perásun den chorízun
|