|
Αν σε πετύχω
σε ένα στέκι σε ένα στίχο
θα ‘ναι το δάκρυ πειρασμός
άγριο ποτάμι ο θυμός
Αν σε πετύχω
σε ότι δεις, δεν θα ανήκω
αν θες εσύ θα νικηθώ
δεν θα κάνω κάτι να σωθώ
αν σε πετύχω
Αν σε πετύχω μην κοιτάς
χαμόγελα ξενύχτια
είναι η μπλεγμένη η καρδιά
μες στα δικά σου δίχτυα
Αν σε πετύχω μην κοιτάς
που ζω και ανασαίνω
οι τοίχοι ξέρουν πιο καλά
για σένα πως πεθαίνω
Αν σε πετύχω
σε ένα πάρτι που θα τύχω
θα βγω στου δρόμου τα σκαλιά
δεν θα πάω σπίτι και δουλειά
Αν σε πετύχω στου
ενός λεπτού το χτύπο
δεν θα αναπνέω θα πνιγώ
τι καταλαβαίνω και πω ζω
αν σε πετύχω
|
An se petícho
se éna stéki se éna stícho
tha ‘ne to dákri pirasmós
ágrio potámi o thimós
An se petícho
se óti dis, den tha aníko
an thes esí tha nikithó
den tha káno káti na sothó
an se petícho
An se petícho min kitás
chamógela kseníchtia
ine i blegméni i kardiá
mes sta diká su díchtia
An se petícho min kitás
pu zo ke anaseno
i tichi ksérun pio kalá
gia séna pos petheno
An se petícho
se éna párti pu tha tícho
tha vgo stu drómu ta skaliá
den tha páo spíti ke duliá
An se petícho stu
enós leptu to chtípo
den tha anapnéo tha pnigó
ti katalaveno ke po zo
an se petícho
|
