Τούτο το τρένο δε σταματάει,
χρόνια γυρνάει μες στις καρδιές,
περνά πεδιάδες και συμπληγάδες,
φέρνει τραγούδια και αγκαλιές.
Τούτο το τρένο ανοίγει δρόμους,
δεν έχει νόμους, ούτε γραμμές,
τούτο το τρένο μόνο του πάει,
φτιάχνει δικές του διαδρομές.
Έλα μαζί μας,
στη διαδρομή μας,
τούτο το τρένο είμαστε εμείς.
Τούτο το τρένο είν’ η ζωή μας,
κλείσε τα μάτια και θα μας βρεις.
Τούτο το τρένο είν’ η ζωή μας,
τούτο το τρένο είμαστε εμείς.
Τόσα βαγόνια, όσα τα χρόνια
κι οι επιβάτες σαν τα παιδιά,
κόβουν λουλούδια, φτιάχνουν τραγούδια,
τα τραγουδάνε με τα πουλιά.
Είναι ένας δρόμος που δεν τελειώνει,
είν’ η δική μας διαδρομή,
είν’ η αγάπη που μας ενώνει,
να τραγουδάμε πάντα μαζί.
Έλα μαζί μας,
στη διαδρομή μας,
τούτο το τρένο είμαστε εμείς.
Τούτο το τρένο είν’ η ζωή μας,
κλείσε τα μάτια και θα μας βρεις.
Τούτο το τρένο είν’ η ζωή μας,
τούτο το τρένο είμαστε εμείς.
|
Tuto to tréno de stamatái,
chrónia girnái mes stis kardiés,
perná pediádes ke sibligádes,
férni tragudia ke agkaliés.
Tuto to tréno anigi drómus,
den échi nómus, ute grammés,
tuto to tréno móno tu pái,
ftiáchni dikés tu diadromés.
Έla mazí mas,
sti diadromí mas,
tuto to tréno imaste emis.
Tuto to tréno in’ i zoí mas,
klise ta mátia ke tha mas vris.
Tuto to tréno in’ i zoí mas,
tuto to tréno imaste emis.
Tósa vagónia, ósa ta chrónia
ki i epivátes san ta pediá,
kóvun luludia, ftiáchnun tragudia,
ta tragudáne me ta puliá.
Ine énas drómos pu den telióni,
in’ i dikí mas diadromí,
in’ i agápi pu mas enóni,
na tragudáme pánta mazí.
Έla mazí mas,
sti diadromí mas,
tuto to tréno imaste emis.
Tuto to tréno in’ i zoí mas,
klise ta mátia ke tha mas vris.
Tuto to tréno in’ i zoí mas,
tuto to tréno imaste emis.
|