Παπά μια κόρη αγάπησα
και μ’ αγαπούσε σαν τρελή.
Μια μέρα την αγκάλιασα,
πήρα το πρώτο της φιλί.
Παπά, τι συλλογάσαι;
Αν την αγάπησες πολύ
συγχωρεμένος να ‘σαι.
Αν την αγάπησες πολύ
συγχωρεμένος να ‘σαι.
Μια μέρα εκείνη ερίχτηκε
στην αγκαλιά μου ντροπαλή
κι αμάρτησα κι αμάρτησε
όχι μονάχα με φιλί.
Παπά, τι συλλογάσαι;
Αν την αγάπησες πολύ
συγχωρεμένος να ‘σαι.
Αν την αγάπησες πολύ
συγχωρεμένος να ‘σαι.
Μια μέρα την παράτησα
την όμορφη αμαρτωλή
και δεν της ξαναζήτησα
μητ’ αγκαλιά, μήτε φιλί.
Παπά, τι συλλογάσαι;
Δεν την αγάπησες πολύ
καταραμένος να ‘σαι.
Δεν την αγάπησες πολύ
καταραμένος να ‘σαι.
|
Papá mia kóri agápisa
ke m’ agapuse san trelí.
Mia méra tin agkáliasa,
píra to próto tis filí.
Papá, ti sillogáse;
An tin agápises polí
sigchoreménos na ‘se.
An tin agápises polí
sigchoreménos na ‘se.
Mia méra ekini eríchtike
stin agkaliá mu ntropalí
ki amártisa ki amártise
óchi monácha me filí.
Papá, ti sillogáse;
An tin agápises polí
sigchoreménos na ‘se.
An tin agápises polí
sigchoreménos na ‘se.
Mia méra tin parátisa
tin ómorfi amartolí
ke den tis ksanazítisa
mit’ agkaliá, míte filí.
Papá, ti sillogáse;
Den tin agápises polí
kataraménos na ‘se.
Den tin agápises polí
kataraménos na ‘se.
|