|
Ο δρόμος ήταν μακρινός δεν είχα που να πάω
Τώρα σταμάτησα εδώ που γράφει σ’ αγαπάω
Με δολοφόνησαν πολλές που δήθεν μου αξίζαν
Κι έπεφτε η νύχτα το πρωί που οι μέρες μου αρχίζαν
Έλα κοντά μου κι άσε με να δω το πρόσωπό σου
Άλλαξε όλη μου η ζωή μες στο χαμόγελό σου
Άσε να δω στα μάτια σου τον κόσμο που θα ζήσω
Είχα πεθάνει από καιρό μα εσύ με φέρνεις πίσω
Έβαζα τέλος μα εγώ στο τέλος είχα φτάσει
Στο ημερολόγιο που ζω το χρόνο είχα χάσει
Είδα τον στόχο της καρδιάς να γίνεται μαχαίρι
Και το μηδέν στο πουθενά να μου κρατάει το χέρι
Έλα κοντά μου κι άσε με να δω το πρόσωπό σου
Άλλαξε όλη μου η ζωή μες στο χαμόγελό σου
Άσε να δω στα μάτια σου τον κόσμο που θα ζήσω
Είχα πεθάνει από καιρό μα εσύ με φέρνεις πίσω
|
O drómos ítan makrinós den icha pu na páo
Tóra stamátisa edó pu gráfi s’ agapáo
Me dolofónisan pollés pu díthen mu aksízan
Ki épefte i níchta to pri pu i méres mu archízan
Έla kontá mu ki áse me na do to prósopó su
Άllakse óli mu i zoí mes sto chamógeló su
Άse na do sta mátia su ton kósmo pu tha zíso
Icha petháni apó keró ma esí me férnis píso
Έvaza télos ma egó sto télos icha ftási
Sto imerológio pu zo to chróno icha chási
Ida ton stócho tis kardiás na ginete macheri
Ke to midén sto puthená na mu kratái to chéri
Έla kontá mu ki áse me na do to prósopó su
Άllakse óli mu i zoí mes sto chamógeló su
Άse na do sta mátia su ton kósmo pu tha zíso
Icha petháni apó keró ma esí me férnis píso
|
