Φεγγάρι, αγάπη, χωρισμός
ήλιος καρδιά και σκέψη
θεέ μου θεριά που προσπαθεί
άνθρωπος να παλέψει.
Τι κρύβεται, τι κρύβεται
στο βάθος της καρδιάς
της ερημιάς μας η φωνή
το φως μιας αγκαλιάς.
Έβγα φεγγαράκι μου απόψε πιο δειλά
σαν κόρη που τα μάτια της τα ‘χει χαμηλά
κι ανάλαφρα περνά
περνά μα δε μιλά.
Αυγή και δείλι η ζωή
στου ορίζοντα την άκρη
τον ίδιο δρόμο περπατούν
το γέλιο και το δάκρυ.
Τι πέρασε, τι έρχεται
φεγγάρι που θα φτάσει
τη μοναξιά ο άνθρωπος
πώς να την ξεπεράσει.
|
Fengári, agápi, chorismós
ílios kardiá ke sképsi
theé mu theriá pu prospathi
ánthropos na palépsi.
Ti krívete, ti krívete
sto váthos tis kardiás
tis erimiás mas i foní
to fos mias agkaliás.
Έvga fengaráki mu apópse pio dilá
san kóri pu ta mátia tis ta ‘chi chamilá
ki análafra perná
perná ma de milá.
Avgí ke dili i zoí
stu orízonta tin ákri
ton ídio drómo perpatun
to gélio ke to dákri.
Ti pérase, ti érchete
fengári pu tha ftási
ti monaksiá o ánthropos
pós na tin kseperási.
|