|
Μοιάζεις μ’ ένα όνειρο στ’ αλήθεια που ζω
όλα τα ‘χω αφήσει, γίναν πια παρελθόν
ήλιος που στα μάτια με κοιτάς
μες στο φως γεμίζεις την ψυχή μου
μου γελάς, μ’ αγαπάς
Της χαράς κυλάει το δάκρυ
κι από του ουρανού την άκρη
πέφτουνε τα αστέρια μες στην αγκαλιά σου
Ήρθες, είσαι το πρώτο μου πρωί
κοντά μου ήρθες
στιγμή που ήταν μαγική
Θεού το δώρο
στο είναι μου εσύ
να βρίσκεις χώρο
από το νου ως την καρδιά
βασίλισσα μου
κι εγώ ιππότης σου
παντού φρουρός
μ’ εσένα αξίζει η ζωή
να ξέρεις πάντα θα ‘μαστε μαζί
σαν ένα
Μοιάζουμε εμείς σαν δυο σταγόνες νερό
άνθισαν λουλούδια κι ήρθε η άνοιξη εδώ
δίπλα μου κοιμάσαι, σε κοιτώ
στη ζωή σου φάρος θα ‘μαι πάντα
κοίτα με, γέλα μου…
Ήρθες, είσαι το πρώτο μου πρωί
κοντά μου ήρθες
στιγμή που ήταν μαγική
Θεού το δώρο
στο είναι μου εσύ
να βρίσκεις χώρο
από το νου ως την καρδιά
βασίλισσα μου
κι εγώ ιππότης σου
παντού φρουρός
μ’ εσένα αξίζει η ζωή
να ξέρεις πάντα θα `μαστε μαζί
σαν ένα
|
Miázis m’ éna óniro st’ alíthia pu zo
óla ta ‘cho afísi, ginan pia parelthón
ílios pu sta mátia me kitás
mes sto fos gemízis tin psichí mu
mu gelás, m’ agapás
Tis charás kilái to dákri
ki apó tu uranu tin ákri
péftune ta astéria mes stin agkaliá su
Ήrthes, ise to próto mu pri
kontá mu írthes
stigmí pu ítan magikí
Theu to dóro
sto ine mu esí
na vrískis chóro
apó to nu os tin kardiá
vasílissa mu
ki egó ippótis su
pantu frurós
m’ eséna aksízi i zoí
na kséris pánta tha ‘maste mazí
san éna
Miázume emis san dio stagónes neró
ánthisan luludia ki írthe i ániksi edó
dípla mu kimáse, se kitó
sti zoí su fáros tha ‘me pánta
kita me, géla mu…
Ήrthes, ise to próto mu pri
kontá mu írthes
stigmí pu ítan magikí
Theu to dóro
sto ine mu esí
na vrískis chóro
apó to nu os tin kardiá
vasílissa mu
ki egó ippótis su
pantu frurós
m’ eséna aksízi i zoí
na kséris pánta tha `maste mazí
san éna
|
